An Affair to Remember - Türkçe Transcript

New York Borsası dalgalanma belirtileri gösterirken... ...olumlu havada bir değişiklik yaşanmadı. İşte bekârlara güzel bir haber. Güzel kızlar için olan rekabet artık kesinlikle kolaylaşacak... ...çünkü ünlü kadın avcısı Nickie Ferrante sahadan ayrılıyor. Uzun bekleyişin ardından düğün çanları onun için çalıyor olacak. Bay Ferrante bugün Avrupa'dan gemiyle yola çıkıyor. Bayan Lois Clarke onu New York'ta bekliyor olacak. Lois ve onun tatlı 600 milyon doları. Ne para ama! Hem parası var, hem de güzel! Vay canına! Şimdi magazin haberleri. (İtalyanca) Usta gönül avcısı Nickie Ferrante... ...600 milyon dolarlık muazzam bir servetin varisi... ...Amerikalı Lois Clarke ile evliliğe hazırlanıyor. 600 milyon dolar! Milyarlarca İtalyan Lirası ediyor. Vay Anacım! İşte size leziz, seçme bir haber. Nickie Ferrante, Amerika'nın zengin şirketlerinden birinin varisiyle... ...izdivaç yapmak için bu gece gemiyle yola çıkıyor. Rock & Gravel şirketiydi sanırım. Bu kişi Bayan Lois... ...Clarke. Evet. Şey. Şey... duydunuz işte. Bay Ferrante? Gemide mi? Delikanlı. Buradayım. Bay Ferrante siz misiniz? Paris'ten telefon görüşmeniz var. Bay Ferrante, bir imzanızı alabilir miyim, lütfen? Telefona bekleniyorum. Teşekkür ederim. Alo. Evet, ben Ferrante. Kim arıyor? - Bağlayın. - Seni hayvan. Alo, Gabriella. - Benimle konuşma sen! - Şey, öyleyse neden aradın? Bana aşktan bahsedip, onca güzel söz söyledikten sonra... ...nasıl evlenirsin? Sana o sigara tabakasını verirken ne demiştin hatırlıyor musun? Elbette, canım. Dedim ki... Dedim ki... Alo! Beni duyabiliyor musun? Sanırım hat koptu. - Hat falan kopmadı. - Operatör! Ah, çok yazık! Sahtekar! Şu elimdeki bıçak... ...keşke sırtına saplı olsaydı. Yalancı, korkak! (Fransızca) Utanmaz adam! Oo, Bay Ferrante! Adım Hathaway. Ned Hathaway. - Sahi mi? - Hoş geldiniz. Karım, kızım ve ben briç oynayacaktık, bize katılmak ister miydiniz? Üzgünüm, Bay Hathaway, ben hileciyimdir. Alışkanlık işte. Affedersiniz, sanırım elinizdeki sigara tabakası bana ait. Ben de itiraf edebilirim. Mücevher hırsızıyım. - Buna inanmıyorum. - Yetkiliye teslim etmeye götürüyordum. Bunu arka tarafta... Bir saniye. Senin olduğu ne malum? İçinde bana atfen bir yazı var. "Nicolo'ya..." Siz sakın şu meşhur... Oh, hakkınızda çok şey okudum. Life dergisinde, Look dergisinde... Ve belki Good Housekeeping dergisinde? - Artık tabakamı alabilir miyim? - Hayır, bir saniye. Bu epey kişiselmiş. Öyle övünülecek bir Fransızcam yok. Gerçekte ne yazdığını özetle söyleyebilir misiniz? Şey, gerçekte şöyle yazıyor... "La Gabirella'daki üç unutulmaz gecenin anısına." La Gabriella onun yatı oluyor. Sanırım bu sen oluyorsun. Söylesene, "Bir daha asla gülümsemeyeceğim" şarkısını sen mi yazdın? Hayır. Ama "La Gabriella'da Mehtaba Dalarken" adında bir şarkı yazmayı düşünüyorum. Sence beysbol kadar popüler olma ihtimali var mı? Bekleyin, lütfen. Bir derdim var, büyük bir dert. Evet, yatlarda oynaşmanın ucuz bir şey olduğunu size söyleyebilirim. - Biriyle konuşmam lazım. - Şey, o tür işlerden pek anlamam. - Çok konuşuyorum ve bunu bırakmaya çalışıyorum. - Güvenilir bir yüzünüz var. - Öyle mi? - Size güvenebilirim, değil mi? - Evet, zannederim öyle. - Güzel. Benimle gelin. Kaptanın da güvenilir bir yüzü var, neden dertlerini ona anlatmıyorsun? - Senin kabinine mi yoksa benimkine mi gidiyoruz? - Hayır, benimkine. - Benimki hemen şu köşede. - Benimki burada. Öyle iffet taslayanlardan değilim... ...ama annem bana yılın son aylarında bir erkeğin odasına girmememi söylerdi hep. Öyle mi derdi? Ah, iyi. Anneniz sadece güzel değil, aynı zamanda zeki de. - Adınız nedir? - Terry McKay. Terry McKay ve yalnız seyahat ediyorum. - Dert ettiğiniz bu olabilir mi acaba? - Evet. - İzin verir misin? - Evet. Teşekkür ederim. Sanırım onu şuraya bırakabilirsin. Daha iyisi olamazdı. Hayatımı kurtardınız. Sıkıntıdan ölmek üzereydim. Gemide tek bir çekici kadın görememiştim. Korkunç, değil mi? Dehşete kapılmıştım. Kendi kendime dedim ki "Artık güzel kadınlar seyahat etmiyor mu?" Ve sonra seni gördüm... Kurtulmuştum. Umarım, yanılmam. Söyle bana. Bu yolla hiç sonuç aldığın oldu mu? Yoksa şaşırmalı mıydım? Şaşırsaydın, şaşardım zaten. Kötü bir denemeydi. - İsteseydim ben de bunu yapabilirdim. - Tabi ya, yapabilirdin. - Pekâlâ, sanırım yapacağım. - Dinliyorum. Nişanlının şu Gabirella yatındaki hanımefendiden haberi var mı? Elbette. Onun en yakın dostudur. Ne samimi bir grup. Şey, bu gemi acayip hızlı gidiyor. Her anın değerini bilmeliyiz. Sence de hayatın şampanya gibi neşeli, fıkır fıkır olması gerekmez mi? - Pembe şampanyayı severim. - Ben de pembe şampanya demek istemiştim. Bu seyahatin pembe şampanya tadında olmaması için bir sebep var mı? Ne var? Oo, deme ya. - Bu onun hoşuna gitmezdi, ha? - Gitmezdi. - Kocan mı? - Hayır. - Yine de bundan hoşlanmazdı? - Evet. Neden seninle birlikte değil? Bir şirket birleştirme işi için Texas'a gitmek zorundaydı. Bu büyük işi bitirene kadar bir seyahate çıkmamın uygun olacağını düşündü. Çünkü ticareti hiç aklım almaz. Bir şirketin ne kadar zarar ederse... ...kimi alavere dalavereyle, o kadar çok kazanmasına aklım ermiyor. İşin sırrı zayıf olanı, büyük, sağlam bir şirketle birleştirmekmiş gibi görünüyor. - Ve sonra her şey düzeliyor. - Aptalca, değil mi? Aptal olmadığımı biliyor ama bu türden konularda pek parlak olmadığımı söylüyor. - Buna hiç gerek yok, değil mi? - Teşekkür ederim. Önemli değil. - Demek sana güveniyor? - Kesinlikle. - Hata yok? Yaramazlık yok? - 5 sadık yıl. İnanılmaz geliyor, değil mi? Ama doğru. Evet, ya. Öyle işte. - Sigara? - Hayır, teşekkürler. Kibritim... O yazının ateşiyle yakabilirsin, ne dersin? Harikasın ya! Sanırım senin frekansında kalmalıyım. O çok şanslı bir adam. Eşsiz biri olmalı. Bir düşün, nasıl çekici bir adam ki, böyle büyüleyici bir adama direnebiliyorum... Evet, evet. Anlıyorum. Şey, hoş vakit geçirdik, değil mi? Şey, yine de tombala var, tenis gibi güverte oyunları var. Sakın bana bozulduğunu söyleme! Evet. Evet, aslında öyle. - Oh, üzgünüm. - Önemli değil. Özre gerek yok. Umarım egonuz zedelenmedi! - Hayır, lütfen bunu aklınızdan geçirmeyin. - Egomu alıp yürüyüşe çıkacağım. - Tabi eğer canınız... - Akşam yemeği mi? Çok isterim. Bakın dostum Ferrante geliyor. Bay Ferrante, sizi kızım ve karımla tanıştırmak isterim... Peki, küçükken dadın sana yatmadan önce ne okurdu? - Bir düşüneyim... - Casanova'nın hayatını mı? Her gece. Ve sonra ışıkları kapatırdık. - "Biz"? - Sadece şu kadardım. Mutlu bir çocukluk geçirmiş olmalısın. Ah, evet. - Ya kadınlar... - Oh, kadınlar. - Hayatında pek çok kadın oldu, değil mi? - Bilmiyorum. - Belki "çok" doğru sözcük değil. - Biraz muğlâk kaçıyor. Affedersiniz, Bay Ferrante. Bu masayı her gece size ayırtmamı ister misiniz? - Neden olmasın? - Teşekkür ederim. - Ee, nerede kalmıştık? - Sanırım hepsi de sana delice âşıktı. - Buna şüphem var. - Onlara pek değer vermiyordun. - Tam tersine. - Ama yine de değerlerini biliyordun. Hatta daha fazlası. Onları idealleştirdim. Her tanıdığım kadını, yükseklerde tuttum. Elbette, ilişki uzadıkça ve onu daha iyi tanıdıkça... - Onları yukarıda tutmak zor, değil mi? - Evet, öyle. Çok geçmeden, taban sallanır... ...ve sonra da tavan çöker. Hayat böyle, ne yaparsın. (Fransızca) Hadi, şimdi biraz da senden konuşalım. Hayır, bu gece olmaz. Başka bir zaman konuşuruz. - Yarın için bir planımız yok. - Benim var. - Olmaz. - Yarın benden konuşacağız. - Hava güzelleşti, değil mi? - Gerçekten sıcak. Teşekkür ederim. Ee, neredeydik? Bana nerede doğduğunu mu anlatacaktın? - Haklısın. Şey... - Bay Ferrante? Telgraf. Teşekkür ederim. İzninizle, Bayan McKay. - Bayan McKay? - Evet? Size de var. - Teşekkür ederim. - Bir şey değil. İzninizle, Bay Ferrante. - Ondan mı? - Ondan mı? Şey, nerede kalmıştık? Nerede doğduğumu anlatmak üzereydim. Boston'da doğmuşum. Bir an önce büyümeni bekliyorum. Sabırlı ol. Çabuk büyüdüm... New York'a gittim ve bir gece kulübünde işe başlayıp, gece ondan üçe şarkı söyledim. Menajer 4'e kadar peşimde dolanır... sonra ben eve tüyerdim. - Hiç sana... - Oh, hayır. Ve sonra bir akşam... O çıkageldi. Adamımız bu oluyor. Ve dedi ki: "Sen böyle bir yere ait değilsin." - Sahi mi? - Ve ben dedim ki: "Değil miyim?" Ve sonra... Ne? - Ne, ne? - Bir şey söyledin sandım. - Hayır, hiçbir şey söylemedim. - Özür dilerim. Haklısın. Bana East Nehri'nin enfes manzarasına bakan... ...Park Avenue'deki teras katlarından birine layık olduğumu söyledi. - Kendini geliştirmen için ideal bir yer. - Evet. Sıkı ders çalıştım. - Şan dersi mi? - Ve müzik... ...sanat, edebiyat. Böylece günün birinde kusursuz, alımlı bir eş olacaktın. Evet, asıl niyet oydu. - Bu sence kötü bir şey mi? - Hayır. Hayır, değil. Ben de öyle düşünmüştüm. Şey, bir bakıma modernleşiyoruz. Artık hayatımı kitap gibi biliyorsun. Bu sadece ilk sayfası. İlk ve son sayfası. İzin verir misiniz? Teşekkür ederim. - Hayır, hayır. Bu çok kötü. - Bir dakika. - Çok ilginç bir fotoğraf makinesi. - Oo, evet. Yeni, değil mi? Lütfen! Yapmayın! Ne talihsizlik, değil mi? Bu hiç hoş değildi. - Bunu yapmamalıydın. - Biliyorum. Birlikte görülmemizin bize yararı olmayacağı çok açık. İnsanlar yalan yanlış konuşacaklardır. Sanırım vedalaşsak iyi olacak. - Çok yazık olacak. - Hoşça kal. Sorun nedir? Korkuyor musun? - Senden mi? - Evet. Hayır. Bu yolculuk birkaç gün daha sürecek, monoton geçmesine katlanamam. Şey, açık havada uzun yürüyüşler yapabilirsin istersen. Ya hava yağarsa? Hayır, yararı olmaz dedim. - Özellikle kendi açından demek istiyorsun. - Evet. Seninle görülmek haber olur ve gazetelerde resimlerinin çıkmasını istemem. Bu yüzden, ben yoluma... ...sen yoluna. Yardım edin! İşte, bırak da... Ne ağırsın! - Sorun mu var? - Evet, bir el atsana. Gerçekten ağır. Hadi, ahbap. Şimdi, bırak. - Diğer tarafa çevirmeyi dene, babası. - Sağ ol. Çok yardımcı oldun. Söyle, bu nasıl oldu? Elim ayağım karıştı. Aşağı inemedin, ha? - Sen iyi bir adamsın. - Sen de iyi bir adamsın. - Öyle mi? Neden? - Gemideki herkes senden bahsediyor. - Dalga geçme! Ne diyorlar ki? - Bilmiyorum. Nerede senden bahsetmeye başlasalar hemen orayı terk ediyorum. - Bunu anlamıyorum. - Senin sıran. Kendini kollamalısın, yoksa kendine zarar verebilirsin. Senin yaşlarında bir çocukken, düşüp, bacağımı kırmıştım. Peki şimdi nasıl? - Şey, sanırım iyi. - Öyleyse neden mızmızlanıp duruyorsun? Mızmızlandığım falan... Affedersin. Şampanya kokteyl, lütfen. - Sigaranız var mı? - Sigara bu tarafta, efendim. - Pembe şampanyanız var mı? - Elbette. Bir tadına bakayım. İyi akşamlar. Şampanya kokteyl alabilir miyim, lütfen? - Pembe şampanyanız var mı? - Elbette. Teşekkür ederim. Merhaba. Masamı tek kişilik masayla değiştirdim. Ben de. Birlikte yediğimizi o leziz akşam yemeğinden sonra, oldu mu yani? - Gaelce biliyor musun? - Hem de nasıl. "Buradan gidelim" nasıl deniyor? Vay, vay, vay! Vay! Vay, vay, vay. İşe bak. Buna göz boyama diyorlar. - Ne dedin? - "Buna göz boyama diyorlar." dedim. Ne dediğini duyamıyorum. Kimden gizlendiğini sanıyorsun? Herkes gözünü bize dikmiş. Korkunç! - Rezalet! Ben gidiyorum. - Hayır, önce ben... Sen otur. - Affedersiniz, efendim. O bayana ait. - Biliyorum, ben sadece... Hayır, bekle lütfen. Sonuncusu... Oh, ne küçük bir havuz, değil mi? - Konuyu değiştirme. Tabakamı almışsın. - Üzerimde değil! Villefranche'de 4 saat molamız var. - Evet. Sahile çıkacak mısın? - Evet. Bir bayanı ziyaret edeceğim. - Her sahilde, ha? - Bu seferki büyükannem. - Bana inanmıyor musun? - Evet! - Onunla tanışmak ister misin? - Evet, tanışmak isterim. İyi, bir randevun oldu. - Şaşırdın mı? - Tamam. - Büyükanne için küçük bir hediye mi? - Evet, evet, öyle. Aşağısı ne güzel, değil mi? - Evet, hani eski bir espri vardır. - Neymiş? Aşağısı o kadar güzelse... Niye beni yukarı getirdin? Evet, eski bir espridir. Büyükannenin de eski bir espri olmadığına emin misin? Oh, bana güvenebilmeni dilerdim. Ne görkemli bir yer. Mükemmel. Bir büyükannen olduğuna inanmaya başlıyorum. Buna şaşırdım. Onu bulup, sana kanıtlayacağım. İçeride değil. İşte, şu küçük kilisede olmalı. Nasılsın, ahbap? Bu yerin gizemi nedir? Burada insanın fısıldayarak konuşası geliyor. Burası çok huzur verici. Bambaşka bir dünya. Evet, öyle. Burası büyükannemin dünyası. Bana ondan bahsetsene. Büyükbabam dışişlerinde çalışıyordu. Birlikte dünyayı dolaştılar. Emekli olunca, buraya yerleştiler. Büyükbabam kilisenin yanında gömülü. Büyükannem ise onu yalnız bırakmadı. Sanırım, sabırsızlıkla yeniden bir araya gelecekleri günü bekliyor olmalı. (Fransızca) Neden önceden haber vermedin? Sana sürpriz yapmak istedim! - Evleneceğin doğru mu? - Evet, öyle görünüyor. - Ya sen! Gittikçe gençleşiyorsun. - Yalancı! - Kız bu mu? - Hayır. Canım, bu Terry McKay. Merhaba, nasılsınız? Janou senin evleneceğim kız olduğunu sandı. Güzel bir kız, onu sevdim. Pardon. Sizden hoşlandığımı söylüyordum sadece. Teşekkür ederim. Memnun oldum. Şey, izin verirseniz, oturmam lazım. Son günlerde dualarımı daha uzun tutuyorum. Ah, dizlerim! Benim kadar yaşlılar. Dünyanın en güzel yerine sahipsiniz. Teşekkür ederim. - Sanırım burada bir ömür kalabilirim. - Hayır! Bunun için çok gençsin. Oturup, anıları yâd etmek için güzel bir yer... ...ama senin daha o anıları yaratman lazım… Kilise çok güzel görünüyor. - İçeri girmek ister misin? - İzin verir misiniz? - Lütfen. - Teşekkür ederim. Oh, Nicolo! Ya sen, Nicolo? Bir kiliseye uğramayalı ne kadar oluyor? Şey, ben... - Papaz yardımcılığını bıraktığından beri. - Biliyorum. - Sen de git. Sana zarar vermez. - Pekâlâ. - Çay demleyeyim. - Sana yardım edeyim. Hayır, hayır, sen oraya. Marius! Kim geldi tahmin et. - Kim geldi, Madam? - Bak. Oh, Bay Nicolas! Çok sevindim! Büyükannenin yanına geçelim. - Bu Marie. - Hey, merhaba! - En küçüğü mü? - Evet, en küçüğü o. - Kaç oldu? - Yedi. Senden sonra bu üçüncü. Bu dostum Marius. Marius'un son gördüğümden bu yana 3 çocuğu olmuş. Marius, Fransa'nın erkeğe ihtiyacı var diyor. Bu yüzden, yedi kızı var. - Ailemin geri kalanını görmeye gelin. - Evet, sen git. Emin misin? Bayan McKay'la baş başa kalmak istiyorum. Janou, lütfen insaflı ol. Korkma seni ele vermem. - Yardım edebilir miyim? - Sağ ol, canım. Senin de ev işinden hiç anlamayan çoğu zamane genci gibi olmadığına sevindim. Ailemiz 10 kişiydi. Payına düşen işi yapmayan yatağına aç giderdi. Ne muhteşem bir salon. Ah, evet. Kocam büyük bir koleksiyoncuydu. Güzel şeyleri severdi. Ben de öyle. Bir kâhya bulmalıyım ama zaten iki tane eskittim. ...Ve yeni birine alışmak için çok yaşlıyım. Hem ben 80 yıl yaşamayı planlamıştım. Şu an 82 yaşındayım. Ölmeyeceksem, ilerisi için para artırmalıyım. Çok akıllısınız. - Güzel mi? - Evet. Büyüleyici. Nickie? Evet. Yıllar önce yapmıştı onu. Ama bu çok güzel! Çok yeteneklidir. Bağışlayın. Bundan hiç haberim yoktu. Ne yazık ki, aynı zamanda çok tenkitçidir. Sanatçı tarafı yaratır, tenkitçi tarafı yok eder. - Bu sebeple, uzun süredir hiçbir şey yapmadı. - Ne yazık! Diyorlar ya: "yaşamakla meşgul" - Ben koysam? - Oh, teşekkür ederim, canım. Alın. Bu ziyaret beni çok heyecanlandırdı. Sakin görünmeye çalışıyorum. - Sence belli ediyor muyum? - Hiç belli etmiyorsunuz. - İşte buyurun. - Teşekkür ederim. Nicolo'yu çok seviyorum. Küçük bir çocukken, bizi piyano çalarak neşelendirirdi. Sonra resme merak saldı. En kötüsü bu ya, her şeyi iyi yapıyor. Bir elinde on marifet yani? Her şey ona kolay geliyor. Her zaman, denemediği sanatlar, görmediği yerler... ...tanışmadığı kızlar ilgisini çekmiştir. Öyleyse, onunla tanışmasaydım belki daha iyiydi. Hayır, canım. Sen farklısın. Sana açılmakta bir sakınca görmüyorum. O beni endişelendiriyor. - Bazen korkuyorum bile. - Neden? Hayat tarzı Nicolo'ya bir gün ödeyemeyeceği bir hesap kesecek diye. Ama seni onunla görünce, şimdi daha iyi hissediyorum. Beni mi? Öyle mi? Evet, sen. Bu inancınıza ortak olmak isterdim. Gerektiğinde olacaksın. Bu senin karakterinde var. Nicolo'nun iyi bir kadının adam edemeyeceği öyle kötü bir yanı yok. Marius'un tüm ailesini gördüm. 7 kız! - Eşiyle hoş bir sohbetimiz oldu. - Hoş sohbeti kocasıyla yapmış olmalıydın. Şapkama oturma. Söylesene, siz ikiniz ne konuşuyordunuz? - Duysan, şaşardın. - Buna eminim. Bahse girerim hep Janou konuşmuştur. Bana dedi ki, sen küçük bir çocukken, istediğini alamadığında... ...yüzü kızarmış halde yere yatıp, tekmeler savuruyormuşsun. Sahi mi? Öbür gözünü kırpmalıydın. - Sen ne dedin? - Artık bunu yapmıyor dedim. - Öyle mi? - Evet. Şimdi ise istediğini elde edemeyince sadece hicap duyuyorsun. Biraz çay? Bunu sana sonra sormamı bana hatırlatıver. Evet, çay isterim. Janou, sana bir hediyem var. Gel de bak. - Hediye almak için çok yaşlıyım. - Kimse hediye almak için yaşlı değildir. - Paranı çarçur etmemelisin. - Fazla tutmadı. Yardım edeyim. - Bunu nasıl yaptın? - Zihnimden yaptım. Teşekkür ederim. Bu André! Kocam. Çok gerçek. Tıpkı o. Ne çarpıcı bir yüz. - Bunu zihninden mi yaptın? - Evet. Beğendin mi? Harika! Aslında onu uzun süre önce yapmıştım ama sana verip vermemekte kararsızdım. Yetenekli olduğunu söylemiştim. - Şey, bu sana. - Bana mı? Teşekkür ederim. Teşekkür ederim. Bu da bana. Şimdi ne var? Şerefe kadeh kaldırmak istiyorum. Ama ne diyeceğimi tam toparlayamıyorum. Şey, mutlu bir evlilik geçirmesi ile ilgili olabilir mi? Şöyle diyelim mi: Eve dönüş yolculuğunuz güzel geçsin. Teşekkür ederim. Şey, korkarım birazdan gitmek zorundayız. Güzel bir gün oldu. Gitmeden önce, bize piyano çalacaksın. - Hadi gel. - Lütfen. - Ellerime bak. - Bahane bulma, hadi ama. Janou bir piyanistti. Öyleydi. Unutma, bunu sen istedin. Gemilerin kalkış düdüğünü sevmiyorum. Bunu omzuna atsan daha iyi olmaz mı? Teşekkür ederim, canım. - Çok güzel, değil mi? - Beğendin mi? Evet. Bir gün onu sana göndereceğim. Oh, hayır. Bunu çok isterim. Benden buraya kadar. Küçük dünyamın sınırına geldik. Mükemmel bir dünya bu. Bizi içeri aldığınız için teşekkürler. Hoşça kal. Selametle kalın. Hoş çakal, sevgili Janou. Çok yakında ziyaretine geleceğim, ve sana sık sık yazacağım. - Lütfen bunu yap. - Tamam. - Mutlu günler, canım. - Hoşça kal, bebeğim. Hoşça kal. Her yerde seni arıyordum. Odana defalarca telefon... Ağlamışsın. Güzellikler beni böyle yapar. Nickie, Ben... Bana hayatımın en güzel... ...en unutulmaz gününü yaşattığın için teşekkür etmek istiyorum. Büyükanneme karşı çok iyi davrandın. - Ona mektup yazacağım. - Bu hoş olur. Hadi yürüyelim. Ağlama artık. Dedim ya, güzellikler beni böyle etkiler. Fırtına yaklaşıyor, Nickie. Biliyorum. Bugün rotamızı değiştirdik. Seni görmeye odana gelebilecek miyim? Sanmıyorum. İyi geceler. Bir saniye. - Niye geldin? Riskli olduğunu biliyorsun. - Konuşacak çok şeyimiz var. Farkındayım ama birlikte görülmemizin ikimiz için yıkıcı etkileri olabilir. Acil düşünmemiz gereken şeyler var. Bir sorun yarattık. Evet, biliyorum ve bunu daha da büyütmeyelim. Kadın olduğum için doğal olarak daha tedbirliyim ve sen yokken daha mantıklı düşünebilirim. Bu yüzden, sen odana git düşün, ben de odamda düşüneyim... - Tamam. - Birbirimizi de özlemiş oluruz. Bu söylediğin çok tatlıydı. - Sabah şerifleriniz hayırlı olsun. - Sizin de gününüz aydın olsun. Dinle... - Sen dön. - Peki, canım! Bir dakika. Gitme. - Bir karara varabildin mi? - Hayır. Dönmeye devam. - Seni özledim. - Ben de seni özledim. - Neden daha sık telefon etmiyorsun? - Denerim, ama işte... - Bir şey mi diyecektin? - Hayır, yok bir şey. En azından yemeği beraber yiyemez miyiz? Senin ya da benim odamda? Hayır. Daha biz salatamızı yemeden haberi tüm gemiye yayılır. - Doğru. - Mürettebat da pek geveze. - Diğer tarafa dön, başımı döndürdün. - Evet, benim için de iyi olur. Bir dakika. Canım! Dinle, canım. Ben... Ne tuhaf. - İyi akşamlar. - İyi akşamlar. Bayan McKay yemekte mi? - Evet, efendim. Ona katılmak ister misiniz? - Hayır, yalnız yemeği tercih ediyor. Bitirmek üzere. - Balık çorbasını dene. Mükemmel ötesi. - Çok mersi. - Pas de quoi. - Oh, kapa çeneni. Girin. - Merhaba! - Merhaba, Bay Hathaway. Bayan McKay. Ferrante nerede? Nereden bileyim? Hadi ama! Kuşlar bana burada olabileceğini söyledi. Sahi mi! Bu yaptığınız kabalık olmuyor mu? Bay Ferrante'yi görmeyeli... Merhaba, Terry. - Bu kitabı sevebileceğini düşündüm. - Onu okumuştum. Günlerdir seni görmemiştim. Gemiden inmiş olduğunu sandım. Nasıl olsun! Daha limana bile uğramadık. Şey, sizi tekrar göremezsem Bayan McKay, mutluluklar dilerim. Teşekkür ederim, Bay Ferrante. Sakın bunun bir... Bir durun. Siz ikinizin bana bir iyiliği dokunabilir diye düşünüyordum. - Neymiş o? - Bu fotoğrafları imzalar mısınız, lütfen? Karım, kızım ve ben farklı farklı aldık. - Satın mı aldınız? - Kimden? Gemi fotoğrafçısından. Güvertede büyük bir sergi açtı. Toptan satış yapıyor. Bay Hathaway, biz bunu bir düşünelim. Sizi nerede bulabilirim? Ya kokteyl salonunda, ya da yemek salonundayımdır. Evet, elbette. - Bu fena değil. Oldukça iyi. - Hadi canım sen de. Bu korkunç! Yakalanmamak için onca eziyete katlandık. Evet. Özellikle senin adına üzülüyorum. Aslında, korktuğum kadar üzülmüş değilim. - Kaçak gibi saklanmak aptalcaydı. - Evet, biliyorum. Yeni bir klişe bulmak için, diğerlerine katılalım mı? Şey, pekâlâ. Neden olmasın? Kaybedecek neyimiz var? Son gecemiz. Bunun tadını çıkaralım. Selam, Hathaway. Bana bir iyilik daha yap. Eşleri değiştirelim. Bu son gece. Herkes öyle yapıyor. Öyle mi? Ne güzel. Bu durumda, bize bir istisna tanıyın. Bu adamı anlamıyorum. Güzel tutuş. Merhaba. - Biraz hava alalım. - Gel sana dümeni göstereyim. Ceketimi alayım. Neden buna sonsuza dek devam etmiyoruz? - Kaptanla konuştum. İşe yaramadı. - Yaramadı mı? Gemiyi öylece etrafta dolaştıramayacağını söyledi. Hoş karşıladı ama insanların evlerine gitmek istediklerini söyledi. Aptalca değil mi? Neyi sorun ettiğini anlayabiliyorum. Bir tek ikimizle koca okyanusu dolaşmak. "Ne düşündüğünü bilmek isterdim" dersen denize atlarım. Şey. Yarın sabah: New York. Evet. Seni bekliyor olacak mı? Senin ki? Ya, evet. Hayatı böyle zor yapan nedir? İnsanlar mı? Ona aşık mısın? Artık değilim. Hayatımda bir işgünü bile çalışmışlığım yok. Biliyorum. Bunu düşünüyordum. - Ne dedin? - Bir şey demedim. - Evet, dedin. - Ne? Pahalı şeylere düşkün olduğumu söyledin. Kürkler, elmaslar, o türden şeyler. - Öyle mi dedim? - Ve pembe şampanya. İkimiz de bu tarz bir hayata alışığız. Bizim için biraz zor olabilir... Bira sever misin? Farklıdır. Babam bira içerdi. Sabahları. Bira mı içerdi? Günün geri kalanında hiçbir şey içmezdi. Sıcacık anıları olmayanlar için kışlar soğuk geçiyor olmalı. Baharı kaçırdık bile. Evet, belki de bu son şansımdı. Benim de. Ya şimdi, ya hiç. "Hiç" korku verici bir sözcük. Mutluluğun yanımızdan gelip geçmesini seyretmek aptallık olur. - Ve sırf sen hiç çalışmadın diye... - Bu çalışamam anlamına gelmez. Elbette gelmez. Farz edelim ki ben... Biraz zaman alacaktır tabi, mesela 6 ay, bu sürede eğer ben... - Eğer ne? - Şey, farz edelim ki... - Gerçekçi ol. - Pekâlâ. 6 ay boyunca, çok sıkı çalışırsam... ...sonra seni nerede bulabilirim? Ne söylemeye çalışıyorsun, Nickie? Ben sadece... Sana evlenme teklif etmeye layık biri olmak istiyorum. Nickie, bu duyduğum en hoş... Sesin titriyor. - Çünkü ben... - Evet, biliyorum. Şimdi yatmaya gidiyorum. Kılı kırk yarıp, sadece bunu düşüneceğim. Sana sabah açıklarım. Uzun bir gece olacak. Benim için de. Evlilik benim gibi bir kız için çok ciddi bir adım. Evet, biliyorum. - Çocukları sever misim? - Evet, severim. - Seni merak ediyordum... - Giyinmek için bile vakit bulamadım. - Sabah 5'e kadar uyumadım. - Ben hiç uyumadım. Şimdi dikkatli dinle. Her şey yolunda giderse, yani ikimiz için, bu 6 ay zarfında... İşte, buraya yazmaya başlamıştım. Şimdi okuyayım mı? "Sevgilim." Ben mi oluyorum? "Bir randevun var, sevgilim. 1 Temmuz, saat 5'te." Nerede olduğunu yazmamışsın. - Yerini de sen söyle. - Bilmiyorum. Aklıma bir şey gelmiyor. Empire State Building'in zirvesine ne dersin? Ya, evet! Mükemmel. Orası New York'taki cennete en yakın yer. 102. kat. Asansöre binmeyi unutma. Hayır, unutmam. - Eğer işler yolunda gitmezse... - Öyle konuşma. - Olur da birimizin... - Orada olacağız. Sözünü unutma. Sözünü unutma. Kendine iyi bak. Sen de. Nickie, sevgilim! Hoş geldin. - Seni görmek ne güzel. Yolculuk nasıldı? - Fena değil. Yer yer kötü ama güzeldi. Kıpırdamayın, lütfen. - Buraya da, lütfen! - Tamam. Bu nasıl? Bir poz daha, lütfen! Bu güzeldi. Teşekkür ederim. İzninizle. Önemli bir randevum var. Seni gördüğüme çok sevindim. Ben de seni gördüğüme, Ken. Sevgilim, araba şu tarafta. - Neyin var? Gidelim mi? - Evet. Araba şurada. Konuşmamız gereken bir şey var. Şurada baş başa konuşabiliriz. - Burada neler oluyor böyle? - Sana bahsetmedim mi? TV'den arkadaşlar röportaj yapmak istediler. Hayır kurumuma bağışta bulunmaları koşuluyla kabul ettim. - Kızmadın, değil mi? Hayırlı bir iş için. - Keşke haberim olsaydı. Seni tanıyorum! Haber verseydim, gemiden inmezdin bile. - Kamera 1, yakın çekim yap. - Nickie, bu Bay Lewis. Ropörtajı gerçekleştirecek. - Bay Fulton Q Lewis. - Robert. - Robert Fulton, nasılsınız? - Hayır, Robert Q. Lewis. Herkes karıştırıyor. Azıcık geciktiniz, Bay Ferrante, hemen yayına girmek zorundayız. Hemen geçin, oturun. Birkaç soru soracağım ve sonra... Yüzü nasıl? Parlıyor. Biraz makyaja ne dersiniz? Harry, kurulayıver. - Kusura bakma, canım. Birazdan biter. - Öyle umarım. Aklıma gelmişken, bu beyaz gömlek. Nesi var? Parıldıyor. - Mavi bir gömleğiniz var mı acaba? - Hayır, yanımda yok. Tamam, bak. Sorun değil. İdare ederiz. Ne yapacağımızı anlatayım. Size birkaç soru soracağım. Nasıl tanıştınız, neler planlıyorsunuz türünden sorular. Keyfini çıkarın. 5 saniye, Bay Lewis. Son bir şey. Kameraya bakın. Kırmızı ışık yanınca yayındayız. - Tamam mı? - Yanıyor zaten. Oh, merhabalar. Yeni bir Evden Eve programına hoş geldiniz. Benton bebek maması şirketinin katkılarıyla ekranlarınızdayız. Unutmayın, Benton bebek mamasıyla bebeğiniz daha çabuk büyür. Bugün kameralarımız Amerika'nın... ...en büyük servetlerinden birinin varisi Bayan Lois Clarke'ın evinde. Birazdan Bayan Clarke ve nişanlısı Bay Nickie Ferrante ile tanışacağız. Ve onlarla ülkenin dört bir yanındaki... ...gazetelere manşet olan büyük aşklarını konuşacağız. Tüm dünyanın düşlerini süsleyen bir aşk. Ama önce... Sence birbirlerini seviyorlar mı? Bunu bilemem, Gladys. Şu Nickie Ferrante'yi görmeye can atıyorum. 64 milyon dolar nasıl bulursun sorusunun cevabını ben bilmiyorum ama o iyi biliyor. Hay musibet. Terry, sevgilim. Bana öpücüklerinin neden eskisi gibi olmadığını sormamı sonra bir hatırlatırsın. Pratik yapmadığımızdan olduğunu umuyorum. Bu zımbırtının açık kalmasına gerek yok, değil mi? Daha üstünü değişmemişsin. Bunun için sana bolca zaman tanıdığımı... Ken, konuşacak çok şeyimiz var. Bu halimle daha iyi düşünebilirim. Sevgilim, yolculuğun sana iyi gelmesini umuyordum ama... ...korkarım ki, pek iyi görünmüyorsun. Neyin var? Yolculuk zor mu geçti? Evet. Öyle oldu biraz. Şey, Ken, şu program eğlenceli olabileceğe benziyor. Lois Clarke ve Nickie Ferrante programa çıkmak üzereydi. - Benim ilgimi çekmiyor ama senin hoşuna gidecekse... - Evet, lütfen. Tamam. Avrupa'da güzel vakit geçirmiş olmalısın. Doğru. Bunu biraz açmak ister misiniz? Hayır. Bak unutmuşum. Ferrante seninle aynı gemideydi, değil mi? - Evet, öyle. - Onunla tanıştın mı? Çekici biri miydi? Büyüleyici? Karşı konulmaz? Affedersin. Bana yakışmadı. Sözümü geri alıyorum. Söyleyin, Bay Ferrante, ilk kez mi evliliğin saadetine kavuşuyorsunuz? Soruyu tekrarlayabilir misin, lütfen? Sana bu ilk evliliğin mi diye soruyor. Evet. Güzel. Evin geçimini sağlamak da niyetinizde var mı? Evet. - Amma da komik. - Ne yapacaksın ki? Yeniden resme başlayacağım. Karıma bu şekilde destek olmak niyetindeyim. Bir dünya tablo çizeceğe benzer. Zaten eviniz şaheser tablolarla dolu. Evet, öyle. Resim çizeceğini bana... - Doğru, çizeceğim. - Ya, sahi mi? - Artık tümden bıraktığını sanıyordum. - Biliyorum, hata etmişim. - Nickie'nin bir sürü planı olduğuna eminim. - Evet, var. Peki, güzel. Ne zaman evleniyorsunuz? - En kısa süre içinde evlene... - Bir saniye, canım. Altı ay içinde. "Altı ay!" Asla onu avucuna alamayacağına bahse girerim. Altı ay mı? Peki, güzel. Çok teşekkür ederim, Bayan Clarke. Size de, Bay Ferrante. Dostlar, böylece programımızın sonuna geldik... Terry. Yeniden o soruyu sormak istiyorum. Sence Ferrante'yi karşı konulmaz biri mi? Oh, Ken, üzgünüm. Böyle şeyler, düşünmeden, aniden oluverir. Sevgilim, bu çok saçma. Biliyorum, öyle. - Gerçekçi olmak zorundasın. - Aşk konusunda mı? - Herkes onun için ne diyor biliyorsun. - Evet, biliyorum. Ne yapmayı düşünüyorsun? Bilmiyorum, Ken. Sanırım Boston'a dönüp, iş arayacağım. Belki yeniden... ...şarkı söylerim, ta ki o... Ta ki o, ne? Sevgilim, o asla sana bakamaz. Terry, beni dinle. Seninle evlenmek istiyorum. Bu çok daha önce söylemeliydim, biliyorum. Bu benim hatam. Çok mu geç artık? Öyle olmuş olamaz. Terry, yüzüme bak. Âşığım, görmüyor musun? Ben de aşığım. Ne dersin, satabilir misin? Elbette, deneyeceğim. - Model olmadan mı yaptın? - Evet, modele verecek param yoktu. Nesi var? Hafızamın bir eksiği mi var? Nahoş bir belirsizlik var. Hayır! - Ya bu? - Onu da zihnimden çizdim. Öğle yemeğimdi. - O bir kadın resmi. - Evet. Onunla görülmek hoşuna gitmez miydi yani? Buna kuş*** var. İnsanlar, özellikle de kadınlar... ...bu resmi kimin yaptığını bilirse, onu ve daha birçoğunu satabilirim. Hayır, olmaz. Eski Ferrante öldü. "Rossi" diye imzalamanın bir manası yok. Kendi adını kullanırsan... Eski Ferrante ödü, yeni Rossi ise aç. 3 ayda ne yapabilirsin ki? Unutma, fırçayı el kumanda eder. Her istediğini elde etmeye alışkın olduğunu bilemez. Şımarıksın. Ama fırça buna bakmaz. Kaprislerine boyun eğmez. Biliyorum, birkaç parça satabileceğini umuyordum. İlk paramı kazanmanın hazzını yaşamak istiyorum. Kendime bir iş bulacağım. Ne? Resmi bırakıyor musun? Bırakmıyorum. Tek yapabildiğim şey bu. Ama acil para kazanmak zorundayım. Elbette! Bu arada, sana bir yemek ısmarlayayım. Meşhur olunca sen de bana ısmarlarsın. İlk kez yüreklendirici bir laf ettin. Olağanüstü değil mi? Aklımdan çıkmayan bir şey olduğunu görmüyor musun? Haberlerim var. Kadınlarından birini sattım. Hani şu hatları olan... Onu 200 dolara sattım. İşte ilk paran. Senin neyin var? Dostum, ben mutlu bir adamın. Bir ressamım ben. Ee, ne olmuş? Ben de yıllardır resim yapıyorum ama mutlu değilim. Teşekkür ederim, baylar ve bayanlar. Bu son gecem, bu yüzden size çok sevdiğim... ...bir şarkıyı söylemek istiyorum. - Kemerinizi bağladınız mı? - Bağlı. Bakın, Empire State Building. Teşekkür ederim. Bayan McKay, en seçkin müşterim. Hoş geldiniz! - Teşekkür ederim. - Bayan Webb, bakın kim gelmiş. Tam da "Bayan McKay'e ne oldu" diyorduk ki, işte geldiniz. - Çok şık görünüyorsunuz. - Evet, biliyorum. Ama buradan değil. - Bunca ay nerelerdeydiniz? - Boston'da. - Sizi özledik. - Teşekkür ederim. Ben de sizi özledim, Bayan... - Lane. - Evet, Bayan Lane. Çok, ama çok özel bir şey istiyorum... Bayan Webb sizinle ilgilenecek, Bayan Miss McKay. İzninizle, ofiste yapacak bir işim vardı. Elbette, sizinle ilgilenmekten mutluluk duyarım. - Nasıl bir şey düşünüyorsunuz? - Büyüleyici, ucuz... - ...ve pembe bir şey. - Tabi ya. Ondan var. En güzeli. Sırf sizin için onu ayırtmıştım. Bayan McKay ne istiyorsa verin. Ben oraya varana kadar oyalayın. - Tek bilmek istediğimiz buydu. - Güzel. Ödeyemez diye endişe etmiyordunuz, ya? Beni şaşırttınız! Hoş çakalın. - Bu harika. - Biraz kısa, değil mi? - Bu da var. - Oh, hayır. Şuna bakın, bunsuz olmaz. Evet, hoş ama ben sadece seçtiğim o küçük parçayı istiyorum. - Peki, onu göndeririz. - Nereye göndereceğinizi size iletirim... ...çünkü henüz ben de bilmiyorum. - Sanırım bu yeter. - Hesaba yazsaydık? Hayır. Biliyorum, ama... Hayır. - Ken! - Terry, nasılsın? Burada ne işin var? Burada olduğumu nereden... Anladım. Sizinle iş yapmak güzeldi. Beni bağışla, Ken. Çok geç kaldım. - Saat kaç? - Beşe beş var. - Seni gördüğüme sevindim, Ken. - Ben de, Terry. Konuşacak çok şeyimiz var. - Üzgünüm. Çok acelem var. - Bir yerlerde bir şey içemez miyiz? - Gerçekten acelem var. - Sana söyleyeceklerim vardı. Neden daha sonra aramıyorsun... O da olmaz çünkü evleni... - Evleniyor musun? - Evet, öyle ve de geç kaldım. - Saat kaçtı? - Beşe dört var. Hoşça kal, Ken. Umarım gerçekten mutlu olursun. Olur da, bir şeye ihtiyacın olursa... ...sevecek biri gibi mesela, tereddüt etmeden ara. Hayır, etmem. - Hoşça kal, Ken. - Hoşça kal. Bol şans. Nasıl bir yer burası! Empire State Building bu tarafta sanıyordum ama bu taraftaymış. Ben burada iniyorum çünkü acelem var. - İşte paran. Üstü kalsın. - Bu aceleniz nedir? Evleniyorum ve senin beni tebrik eden ilk kişi olmanı istiyorum. Teşekkür ederim. Evlenmeye acele edilir mi? 102. kat. - Aşağı? - Hayır, teşekkür ederim. Kule. - Aşağı? - Hayır, saatiniz kaç? Beşi on geçiyor. Ne yaptığımı biliyorum. Kendi yoluma gitmek istiyorum. Döndürün şu gemiyi. Gemiyi döndürmek istiyorum. Nickie, gemiyi döndürmeme yardım et. Benden çok daha güçlüsün. Bunu yalnız yapamam. Yapamam. - Sakin olmalısınız. - Ama ona ihtiyacım var. Oh, Nickie, Sana ihtiyacım var. Yardım et! Gemiyi döndürmeme yardım et. Döndürmeliyim... Aşağı? Röntgenleri pek iç açıcı değil. Tekrar yürümesi çok zor. Bekleyip göreceğiz. Çok kötü. Sayıklayıp durduğu adamın ben olmadığını anlamışsındır. Onunla evlenmeye gidiyordu. - Onun durumdan haberi var mı? - Hayır. Bekleyip görmemiz gerektiğini söylemiştin ya, o yüzden... ...onun bilmemesini daha iyi olacağını söyledi. İyi birine benziyor. Evet, öyledir. Seni görmek istiyor. Sen git. Ben birazdan geliyorum. - Merhaba, Ken. - Merhaba, Terry. Ona bugün bizimle geleceğinden haberim olmadığını söylüyordum. Seni kandırdım, peder. Ken, pedere aramızda olanlardan bahsettim. Bana bir iş bulacak. Değil mi, peder? Önce sen bir iyileş, Terry. Haklı. Sonra bir şeyler ayarlamaya çalışırız. Rahatına bak sen. - Bayan McKay. - Evet? Oğlum Tyrone'a yaptıkların için sana teşekkür etmek istiyorum. Benim gibi bir avanak olmayacak artık. Çok mütevazısınız, Bay Bugsy. Hayır, aptalın tekiyim, cahilden de öteyim. - Tekrar teşekkürler. - Peder McGrath'a teşekkür et. Bana işi o buldu. Teşekkürler, peder. Herkes buraya baksın. Bildiğiniz gibi, Molly kızamık oldu. Onun kısmını ben söyleyeceğim. Öyleyse, hazır mıyız? İşte şimdi hazırız. Beni iyi izleyin. Bugün hata yapmayalım. Vay! İçeri gel! Nickie! Senin görmek ne güzel. Girsene. - Acımasız eleştirmenimiz nasıllar? - Oh, şey, bakacağız. Bakıyorum da hepsini dizmişsin. En kötüyü duymaya hazırım. Altı aylık emek. Vaktini boşa harcamamışsın, Nickie. Sağ ol. Uçurumdan attığım 50 tabloyu da bir görseydin. - Bunu da atsaydın olurdu hani. - Aynı fikri paylaşıyorum. Bu resimlere bakarak ruh halini anlayabiliyorum aslında. Bunu yaparken çok üzgünsün. Onu Ağustosta yapmıştım. Burada kızgınsın. Kırık kalbin kendini toparlıyor. Kırık kalp mi? Öyle şeyler bana göre değil. - Bunu duyduğuma sevindim. - Şu sonuncuya gelelim. Ona geliyorum. Ona geliyorum. Burada, Nickie, gerçek bir ressam olmuşsun. Teşekkür ederim. Onu yaptığım için hiç pişman değilim. Söyleyecek çok sözüm vardı ve ben de bunu resme döktüm. Uzun bir süre, uzakta ve yalnız oluşun sana büyük bir... Ben bakarım. Sözünü unutma. Duymak istiyorum. Alo. Courbet'in Boya Badana Dükkânı. Nickie? Bugün döndüğünü okudum. Lois! Ne hoş. Burada olduğumu nasıl bildin? Otelini aradım. Bu numarada olduğunu söylediler. Nickie, gece gündüz, her daim seni düşünüyordum. Belki öğleden sonra bir yere... Şey... Hayır, fikir güzel, hoşuma gitti. Ama öğleden sonra olmaz. Olmazsa ne yapalım... Keşke olsaydı. Yine de teşekkürler. Bugün duyduğum en güzel şeydi. Bu geceki gösteriye gelebilirsin. Her halükarda biletini alacağım. Gelmeye çalış. Ve Nickie... Ne yaparsan yap ama gösteriden sonraya bir plan yapma, tamam? - Yerimizi sevdim. - Ne? "Yerimizi sevdim." dedim. - Çok güzel vakit geçirdik. - Davet ettiğiniz için teşekkürler. Şeref duyduk. Müsaade ederseniz, Bay Ferrante beni eve bırakacaktı. İyi geceler. - Nereye gitmek istersin? - Sanırım buna sen karar vermelisin. Bu senin gecen. Uzun zamandır buralarda yoktum. İnsanlar nerelere takılıyor, bilmiyorum. Montum. Merhaba. Terry. İzin ver ona anlatayım. Hayır. - Gidip ona yetişeyim. - Hayır, hayır, lütfen. Bu çok zor. İlk kez dışarı çıkabiliyorsun ve ona rastlıyorsun. Ve tek söyleyebildiğim bir "Merhaba." oldu. Gösteri bitti. Oğlan sevdiğine kavuştu. Gidelim mi, artık? Sadece bir dakika. - İyi geceler, Lois. - Teşekkür ederim. Bu gece buraya gelmekten hoşlanmadın, değil mi? - Mutlu Noeller, Lois. - Mutlu Noeller, Nickie ve... Hoşça kal. (Almanca) Herkes bir yerlere giderken seni eve götürmek zorunda oluşum ne kötü. Ne yaparsın, hayat böyle! (Fransızca) Terry, yeniden sormama izin ver. Neden sana yardım etmeme izin vermiyorsun? Peki, öyleyse, bir daha tekrarlayayım. Tedavim için para verirsen, bu onun hoşuna gitmez, dolayısıyla benim de gitmez. Sonra beni tedavi ettirir de iyileşir ona gidersem, bu sefer de, bu senin hoşuna gitmez. - Ama bunu bilmesi gerekir. - Hayır! Haberi olursa... ...tedavim için ısrar edecektir, parası varsa tabii, ki bunda şüpheliyim. Üstelik bir de iyileşmezsem... Bu korkunç olurdu. Hayır. Ben iki ayağımın üzerinde duramadıkça bunu asla bilmeyecek. Ben iyiyim. Bir işim ve gelirim var. Her şey yolunda gider ve de iyi bir kız olursam... ...gelecek Noel'e istediğimi alabilirim. Anladın mı? Mutlu Noeller. Nasıl oldunuz, Bayan McKay? Çocuklar, size kötü haberlerim var. Doktor sizinle gelmeme izin vermiyor. Doktor, birkaç saate kalmaz, döneriz. Noel'de o kadar ayrıcalığımız olsun. İlk kez halk arasına çıkacaklar. Bu benim korom. - O bizim koçumuz, Dok. - Norman! "Doktor." de. O bizim koçumuz, Doktor. Bunun ona zarar vereceğini bilseydiniz gelmesini ister miydiniz? Hayır. Şey, bakın. Neden ben olmadan bir denemiyorsunuz? Haydi. Belki başlangıç sizin için biraz sorun olabilir. - Bayan McKay? - Evet, Tyrone? Şarkımızı söylerken sizi düşünüp, her an gelmenizi bekleyeceğiz. Teşekkür ederim, Tyrone. Bir dakika. Sally nerede? Bugün yok mu? Onu korodan çıkardık. Çok sesli söylüyor. Sesi herkesi bastırıyor. Sally bunu şaka sandı. Sahneye çıkmak için can atıyordu. Buraya gel, canım. Diğerleriyle sen de sahneye çıkıyorsun. Seni koronun arkasına koyacağım ama bana diğerlerini bastırmayacağına söz vermelisin. Peki, Bayan McKay. - Hazır mıyız? - Evet. Pekâlâ. - Bensiz de başaracaksınız. - Pekâlâ, çocuklar. Gitmeliyiz şimdi. - Mutlu Noeller. - Tanrı yardımcınız olsun. Uslu durun. - Mutlu Noeller. - Mutlu Noeller, canım. Bu senin için pek Noel'e benzemeyecek. - Bir şey olmaz. - İşte. - Lütfen şunu bana... - Evet, tabi. Çok teşekkür ederim. İsterseniz bizimle hindi yemeye bekleriz. - Bana sonrası için bir but ayırırsınız. - Peki, tamam. İstediğiniz bir şey olursa, seslenin yeter. Teşekkür ederim. Seslenirim. Çok naziksiniz. - Mutlu Noeller. - Size de Mutlu Noeller. Bayan McKay... Merhaba, Terry. Seni... Görmek ne güzel. Seni de öyle. - İyi misin? - Evet, iyiyim. Dinleniyordum sadece. Güzel. - Uzun zaman oldu. - Ya, değil mi? Yani, seni görmek güzel. Bunu söylemiştin. - Acaba... - Oh, evet. Otur, lütfen. - Fazla kalmayacağım. Mahzuru var mı? - Hayır, elbette yok. Manzara da pek güzelmiş! Şey, yükseklikten korkuyorum. Sanırım burayı nasıl bulduğumu merak ediyorsundur. Şey! Evet, ediyorum. Telefon rehberinde McBride adında birini arıyorken... ...gözüme "T McKay" ilişti. Kendi kendime "Acaba bu eski dostum Terry McKay olabilir mi?" dedim. - Ve öyleydi de. - Evet. Ve sonra yine kendi kendime "Bayan McKay'e karşı pek iyi olduğum söylenemez." "Ne de olsa, onunla bir randevum vardı ve gitmedim." dedim. Demek gitmedin... Evet. Bu yüzden kendi kendime... Bu günlerde kendi kendime çok konuşur oldum... ...dedim ki "Bayan McKay gibi eski bir dosta bunu yapmak hiç hoş değildi." "Ondan özür dilemeliyim." dedim. Biri randevu verip, gitmiyorsa özür dilemesi gerekir, değil mi? Evet. Sanırım, yüzde yüz haklısın. Özür dileme nezaketini gösteren çok az insan vardır... Herhalde. İşte ben diliyorum. - Çok naziksin. - Doğru. Seni hep merak ettim. Ve nasıl olduğunu... Sahiden mi? Evet, sahiden. Şey, ben de senin çok düşündüm. Öyleyse, gelmediğim için kızgın değil misin? Yani, ilk anda kızmış olmalısın tabi. Şey... Evet, kızmıştım. O an tepemin tası atmıştı. Dedim ki "Bana bunu yapamaz. Kim olduğunu sanıyor?" Ne kadar bekledin? Çok mu bekledin demek istiyorum? Şey, bir bakıma... Şey, evet. Evet, seni çok bekledim, ta ki... Gece yarısına kadar. Sonra ne yaptın? Şey, sonra deliye döndüm. - Bir düşün, orada öylece dikilmek, tam da... - Evet, o fırtınalı havada. Fırtına mı? Sonra kendi kendine ne dedin? Sonra dedim ki "Evine dön ve kafayı çek." - Ama bunu yapmadın. - Öyle mi? Hayır. Belki ufak bir kadeh... ...bir ay boyunca, her saat. - Beni mi suçluyorsun? - Suçlayamam. Sana en azından bir not gönderebilirdim. Bunu düşünseydin bile nerede olduğumu bilemeyecektin. Ama beni göremezsen arayacağına yemin etmiştin. Hayır. Başarırsak orada buluşacağımızı söylediğimizi hatırlıyorum. İkimizden biri gelmezse mutlaka çok önemli bir nedeni olacaktı. - Bunu söylemiş miydik? - Evet, tam olarak böyle söylemiştik. - Şey, ne gibi mesela? - Başka soru yoktur... Umarım! Sigara ister misin? Teşekkür ederim. Sağ ol, Nickie. Harika değil mi? Bütün o yolu sırf sana... Ve şimdi sana neden orada olmadığını bile soramıyorum. Tuhaf, değil mi? Eskiden birbirimizin ne düşündüğünü bilirdik. Öyle değiliz artık, değil mi? Pek sayılmaz. - Sanki artık... - Biliyorum. Bana ne oluyor bilmiyorum, ne zaman sana... Parmağında yüzük yok. Yok. - Dün gece... - Gösteride mi? Yo, Hayır. O sadece... Hayır. Niyetim, seni kırmak değildi. Senin durumun nasıl, Nickie? Oo, soru sorabiliyorsun! Dün gece seni görene kadar her şey yolundaydı. Sonra aramızda bir şeyin olması gerektiğini anladım, bir okyanus mesela. Bu yüzden, kendime bir bilet aldım. Oh, deniz yolculuğu mu? Bu gece. - Mutlusun, değil mi? - Evet. - Ya sen? - Bilmiyorum. Gelecekten endişeliyim. İnsanlar ne diyecektir? "İşte kadınları sevmeyen çatlak ressam. Onun derdi nedir?" diyecekler. Neden öyle desinler ki? Çünkü adam tüm denizleri dolaşıyor... ...ve her tanıştığı kadına "Altı ay sonra nerede olacaksın?" diye soruyor. - Ve geliyorlar mı? - Her yere. Piramitlerin zirvesine, katedrallerin kubbesine, Eiffel Kulesine. Onları hep yüksekte tutuyor. Ve Onları orada bekletiyor. Tüm o sıralar, o nerede? Bekliyor. Ama bu şekilde devam edemezsin. Sana bir faydası yok. Keşke hata yaptığını söylemeye hakkım olsaydı. Bir keresinde yapmıştım. - Konuyu değiştirmeye ne dersin? - Evet, iyi olur. - Mutlu Noeller. - Ah, neredeyse unutuyordum. 6 ay önce, Noel’i birlikte geçireceğimiz kimin aklına gelirdi ki? Sana bir hediye getirdim. Teşekkür ederim. Üzgünüm, benim sana bir hediyem yok. Seni göreceğimi düşünmemiştim. Önemli değil, zaten öyle bir beklentim yoktu. O aslında bir Noel hediyesi değil. Demek mektuplarım bu yüzden geri geliyordu. Şimdiye dek onu sana göndermiştim ama az öncesine kadar adresini bilmiyordum. Onu senin almanı istemişti, hatırlıyor musun? Ben... İşte bu sebeple buraya... Hoşça kal, Terry. Hoşça kal, Nickie. Seni o şalla resmetmiştim. O görebilmeni isterdim. Courbet en iyi tablolarımdan biri olduğunu söylemişti. Ondan ayrılabileceğimi düşünmemiştim ama artık tutmaya da bir sebep kalmamıştı. Onun için para talep edemedim, şey, bilirsin... Courbet, galeriye gelen genç bir kızın o tabloyu çok sevdiğini söyledi. Tabloda benim gördüklerimi görebilmiş, bu yüzden Courbet'e tabloyu ona vermesini söyledim. Çünkü kızın parası olmadığını, üstelik bir de... Bir de... Neyse, ona tabloyu o kıza vermesini söyledim. Courbet kızın onu çok istediğini söyledi... Ben de öyleyse ona ver, Noel hediyesi olsun dedim. Beni tanırsın, kalbim geniştir. Sevgilim, bana öyle bakma. Neden bana söylemedin? Bu birimizin başına gelecekse, neden sen olmalıydın? Bu benim hatamdı, kimsenin değil. Yukarı bakıyordum. Cennete en yakın olan yere. Sen oradaydın. Ah, sevgilim. Üzülme, sevgilim. Sen resim çizebiliyorsan, ben de yürüyebilirim. Her şey mümkün, değil mi? Evet, sevgilim.