Tip:
Highlight text to annotate it
X
Çeviri: Eda Aladagli Gözden geçirme: Meric Aydonat
Sarge Salman: Los Altos Hills California'dan
Bay Henry Evans.
(Alkışlar)
Henry Evans: Merhaba!
Adım Henry Evans.
29 Ağustos 2002 tarihine kadar
kendi Amerikan rüyamı yaşıyordum.
St. Louis yakınındaki tipik bir Amerikan kasabasında büyüdüm.
Babam avukat ve
annem ev hanımıydı.
Altı kardeşim ve ben iyi çocuklar olmamıza rağmen
üzerimize düştüğü kadar yaramazlık da yapıyorduk.
Liseden sonra okumak ve dünyayı daha iyi
tanımak için evden ayrıldım.
Notre Dame Üniversitesinde okudum.
Avusturya'da bir yıl geçirdikten sonra
Muhasebe ve Almanca bölümlerinden mezun oldum.
Ardından, Stanford Üniversitesinde işletme mastırı yaptım.
Lise aşkım Jane ile evlendim.
Onunla birlikte olduğum için çok şanslıyım.
Birlikte dört harika çocuk yetiştirdik.
Kariyer basamaklarını tırmanabilmek için çok okudum ve çalıştım.
Sonunda, Silikon Vadisinde gerçekten çok severek yaptığım
bir iş olan finans ve mali işler müdürü oldum.
Ailem ile ilk ve tek evimizi
13 Aralık 2001 tarihinde aldık:
Los Altos Hills California'da çok güzel
bir noktada bulunan onarım gerektiren bir ev.
Şu anda size burdan sesleniyorum.
Evi onarmayı dört gözle bekliyorduk,
fakat taşınmamızdan sekiz ay sonra
doğum kusuru sonucu oluşan inme benzeri bir atak geçirdim.
Bir gece içerisinde henüz 40 yaşındayken konuşamaz,
eli ve ayağı felçli birisine döndüm.
Ailemin inanılmaz desteği ile
sonunda hayatın hala yaşamaya değer olduğuna
karar vermem yıllarımı aldı.
Ciddi şekilde engelli olanlara yardım etmek için
kullanılan teknoloji beni büyülemişti.
Madentec şirketi tarafında ticari amaçla satılan
takip sistemlerinden aldım. Bu sistemler
hafif baş hareketlerimi gösterge hareketlerine dönüştürüyor
ve normal bir bilgisayarı kullanmama fırsat sağlıyordu.
Nette sörf yapabiliyor, e-mail gönderebiliyor ve
arkadaşım Steve Cousins'i online kelime oyunlarında
düzenli olarak mahvedebiliyorum.
Bu teknoloji hayat ile bağlantıda kalmamı,
zihinsel olarak aktif olmamı ve
kendimi dünyanın bir parçası gibi hissetmemi sağlıyor.
Bir gün yatakta uzanmış CNN izliyordum ve
Georgia Tech Sağlık Hizmetleri Robotik
Laboratuvarından Profesör Charlie Kemp'in
PR2 robot sunumu beni hayrete düşürdü.
Charlie ve Willow Garage'dan Steve Cousins'e email gönderdim.
İnsanlık için Robotlar projesini oluşturduk.
İki yıl boyunca İnsanlık için Robolar projesi
PR2'yi protez olarak kullanabilmem için
yollar geliştirdi.
10 yıl içerisinde ilk defa kendi kendime traş oldum.
California'daki evimden
Atlanta'daki Charlie'yi traş ettim (Gülüşmeler)
Cadılar Bayramında şeker dağıttım.
Kendi kendime buz dolabını açtım.
Ev işlerini yapmaya başladım.
Yaşamak, kendime ve benim durumunda olan
diğerlerine katkıda bulunabilmek için yeni ve
daha önce düşünülmemiş imkanları keşfettim.
Hepimizin şu veya bu şekilde engelleri var.
Örneğin bir saat içerisinde 95 km gitmek istersek her birimiz
araba dediğimiz yardımcı araca ihtiyaç duyarız.
Sizin engelleriniz sizi eksiltmiyorsa
benimkiler de beni eksiltmiyor.
Bu arada şu arabama bir bakın. (Gülüşmeler)
Doğduğumuz andan itibaren hiçbirimiz uçma
yeteneğine sahip değiliz.
Geçen sene, Willow Garage'den Kaijen Hsiao
beni Chad Jenkins ile buluşturdu.
Chad bana uzaktan kumandalı bir uçak
alıp uçurmanın ne kadar kolay olduğunu gösterdi.
İşte o zaman, yatağa mahkum kişilerin dünyalarını
genişletebilmek için bu kumandalı uçakları
kullanabileceğimi ve bu şekilde hareket
ve kontrol duygusu oluşturabileceğimi farkettim.
Bu inanılmaz bir şey.
Başım ile kontrol ettiğim fare imlecini kullanarak,
bu web arayüzleri sayesinde
robotton video izleyebiliyor ve
web tarayıcısındaki düğmelere basarak
kontrol komutası gönderebiliyorum.
Biraz alıştırma ile arayüzü, kendi kendime evin içerinde
dolaşacak kadar iyi kullanmaya başladım.
Bahçede etrafa bakabiliyor ve
yetiştirdiğimiz üzümleri görebiliyordum.
Çatıdaki güneş panellerini denetledim. (Gülüşmeler)
Pilot olarak yaşadığım en büyük güçlüklerden birisi uçağı
basketbol potasına indirmek.
Daha da ileriye giderek Fighting Walrus
tarafından modifiye edilmiş, başa takılan
bir gösterge -Oculus Rift - ile
kumandalı uçağı 3 boyutlu bir şekilde
kontrol edip edemeyeceğimi görmek istedim.
Yaklaşık 5000 kilometre uzaklıktaki evimden
Chad'in Brown'daki grubu ile laboratuvarında
düzenli olarak haftada birkaç kere kumandalı uçakları uçuruyorum.
Eğlence olmadan devamlı iş beni sıkıcı bir felçli yapar.
Bu yüzden robot futbolu gibi dostluk maçlarına
da zaman ayırıyoruz. (Gülüşmeler)
Brown gibi bir kampüste kendi kendime
gündelik gezintiler yapabileceğimi düşünemezdim.
Keşke okul harcına yeticek param olsaydı. (Gülüşmeler)
Chad Jenkins: Henry, şaka bir yana
eminim buradaki herkes
5000 km uzaklıktaki California'daki evinden
bu kumandalı uçağı uçurmanı görmek istiyor.
(Alkışlar)
Peki, Henry, son zamanlarda başkente gittin mi?
(Gülüşmeler)
TEDxMidAtlantic'te olmaktan heyecan duyuyor musun?
(Gülüşmeler) (Alkışlar)
Bize ne kadar heyecanlı olduğunu gösterebilir misin?
(Gülüşmeler)
Ve büyük son.
Ne kadar iyi bir pilot olduğunu bize gösterir misin?
(Alkışlar)
Peki, hala biraz zamana ihtiyacımız var, fakat
gelecek vaat ediyor.
Henry'nin hikayesini harika kılan
bunun Henry'nin ihtiyaçları ve
onun durumundaki insanların teknolojiden
beklentisini anlamak,
ardından da ileri teknolojinin neler
sağlayabileceğini kavrayarak bu ikisini
bilgece ve sağduyulu bir şekilde bir araya
getirebilmekle ilgili olması.
Robotik teknolojisini demokratikleştirerek herkesin
bunun bir parçası olabilmesini sağlamaya çalışıyoruz.
Yapmaya çalıştığımız işin bir parçası olabilmeniz için
açık kaynaklı robotik yazılımın yanı sıra
300 dolarlık A.R. uçaklar ve sadece 17000 dolarlık
Suitable Technologies naklen iletişim gibi
uygun fiyatlı satışa hazır robot platformları temin ediyoruz.
Bu araçları temin ederken
engelliler için daha iyi hareket,
yaşlanan nüfus için bakım,
çocuklar için daha iyi bir eğitim
gelecekte orta sınıf için yeni iş imkanları ve
çevreminiz gözlemlenmesini, korunmasını
ve evrenin keşfedilmesini sağlayacak
daha iyi yöntemler düşüneceğinizi
umuyoruz.
Tekrar sendeyiz Henry.
Teşekkürler Chad.
Bu kumandalı uçak kurulumu yatağa mahkum
insanlar için bir kez daha dış dünyayı
keşfetme potansiyeli olduğununu ve
robotik teknolojisinin er ya da geç
sadece zihinsel zekası
ve hayal gücü ile sınırlı olan bireyler için
eşit şartlar oluşturarak
engellilerin de aynı aktiviteleri herkes gibi
veya herkesten de daha iyi şekilde
gerçekleştirmesini sağlayacağını
ve teknolojinin şu an bitkisel hayatta olan
insanlar için bile bir çıkış yolu sağlamamıza izin
vereceğini gösteriyor.
100 yıl önce
bir bitkiymişim gibi muamele görebilirdim.
Aslında bu pek doğru olmadı.
Yaşıyor olmazdım.
Robotik teknolojisinin iyi ya da kötü amaçlı
kullanılması bizim elimizde.
Bu teknolojiyi insanların yerine ya da
bize daha fazlasını yapma ve tadını çıkarma imkanı
sağlayan insanları geliştirmek için kullanabiliriz.
Robotik teknolojisine ilişkin hedefimiz
dünyayı ben ve yer küre etrafında yaşayan benim gibiler
için fiziksel açıdan daha erişilebilir hale getirerek
herkesin zihinsel gücünü ortaya çıkarmak.
Sizin gibi insanların sayesinde
bu hayali gerçekleştirebiliriz.
Teşekkürler.
(Alkışlar)