Tip:
Highlight text to annotate it
X
Ben diğerleri gibi değilim
Esselamu Aleykûm, sevgili Imam Omar, umarım bunu aldığında iyisindir.
Dünya güzel bir yer, takdir edilecek bir çok şeyle birlikte... fakat aynı zamanda
stresli bir yaşam ve günlük koşuşturmacaların olduğu bir yer
insanlar bu koşuşturmacalarla farklı şekillerde baş etmeyi seçiyor
kimileri çoğu zaman yanlış yönlendiriliyor
doğru davranışı benimsemek uzun vadeli olarak sadece bu stresi yenmenize yardım etmekle kalmaz...
onu olumlu birşeye çevirmenizi sağlar.
Sean'a bunu iletmeye çalıştım onu günlük "ot" sarılı sigarasını içerken bulduğumda.
Ona söylemeye çalıştım, bazılarının buna bağımlı hale geldiğini ve hayatlarını mahvettiğini gördüğümü
ama o bu konuda baya inatçı gözüktü ve bunun sadece...
günlük kaçamak dakikalarının olduğunu ve bunun hayata yaklaşımını hiç etkilemediği konusunda diretti
Ona "diğerleri gibi bağımlı olmaktan korkmuyormusun?" diye sorduğumda...
yürüyerek uzaklaşırken "ben diğerleri gibi değilim" dedi.
Eğer bu olmadan önce bana sorsaydınız, hiç düşünürmüydüm diye,
size deli derdim
ama aniden aklım her çeşit yere gitti,
beni bir kerenin zarar vermiyeceğine ve nasılsa kimsenin bilmeyeceğine ikna etmeye başladı.
Eve dönerken yolda, onu yerden vahşi bir dürtüyle almamın ne kadar ahmakça olduğunu düşündüm
ama çoktan kapana kısılmış hissettim, zaten süreci başlatmıştım
kaçamak düşüncesi ve heyecanı beynime hü*** etmeye başlamıştı kontrolsüzce...
ve öylece, coşku ve heyecanın düşüncesi
yerini yakalanma olasığına değişti,kariyerimi kaybetme, hayatımı kaybetme düşüncesine
Tam bir aptal gibi hissettim ve az kalsın bir sinirsel çöküntüye yakalanıyordum
ama herhangi bir nedenle Allah o gün polisin gözlerini örttü ve onurumu korudu,
ben O'nunkine hiç önem vermemiş olsamda.
O gün Fatima'nın gözlerinin içine dahi bakamadm, Dünyada son isteyeceğim şey onu kendi başarısızlıklarıma
maruz bırakmak ve daha bir şansı bile olmadan önce onun geleceğini mahvetmek.
fakat işte ordaydı, masum güzelliğiyle benim eve arsızca getirdiğim zehri kurcalıyordu
davranışlarımın sonuçlarının sadece kendim tarafından değil,
en çok sevdiğimi iddia ettiğim kişiler tarafından yaşanabileceğinide gösteriyordu
böylece kimsenin beni görmesinin mümkün olmadığı, evin en kirli yeri olan,
pis işler için ayrılmış yere gittim
buna rağmen Allah bir kez daha beni durdurdu
Bu sefer benim sinir bozucu komşum John'du,
alet çantamı geri getirdiğini zannettiğim... fakat aslında bana daha büyük bir iyilik yaptı.
ne kadar boş kafalı biri haline geldiğim şaşırtıcıydı ve ne kadar korkunç bir iş yapıyordum
ardımda bıraktığım izleri yok ederken
bu Allah'ın beni yavaşlatıp, eğer bu işi yapsaydım
olayların nasıl çözüleceğini göstermesi gibiydi. Sadece bu düşünceyi aklımda bulundurmak
onu benim gerçeğim olarak kabul ediceğim anlamına gelmiyordu
O (Allah) beni her an izliyordu ve benim iyiliğim için planlıyordu, ben O'na itaatsizliği denesem bile
Kime dönüşüyorum ?
Ne yapıyorum ?
Kimi incitiyorum ?
Neyden kaçıyorum ?
Geleceğim ne ?
Ne zaman uyanacağım ?
Bir sahabiyi hatırlıyorum, alkolik olan ve sadece sıradan bir ayyaş gibi gözüken
ama Peygamber Efendimiz (s.a.v.) ona inandı ve dediki :
"O Allah ve Peygamberini sevdi ve bu sevgi onu eninde sonunda doğru yola ulaştıracaktır."
"Dediklerin hakkında düşündüm."
"ve sen haklısın."
"haklısın."
"Ben diğerleri gibi değilim"
Burda görebilirsiniz Zeyara nerdeyse şeytanın o hilesine düşüyordu
şeytan size günahla gelip size sonsuz bir çözüm gibi gözükeni vaad eder
ancak işin aslı bu sadece geçici bir keyifdir, yaşam boyu problemlere sürükleyen
işte olay burda, yaşam aslında bu, çekici gözüken bu anlık arzuları terkederek,
onların hayatımızı ve bu hayattan sonrasını mahvedebileceğinin farkına varmak.
bilirsiniz, özellikle iş uyuşturucuya geldimi, kaç kere insanların daha iyi yaşadığını gördünüz
uyuşturucuya başladıktan sonra ? bir uyuşturucu ile başlar,
sonra diğeri gelir, çünkü o uyuşturucu artık zevk vermiyordur, ve
bu dünyada ve ahirette herşeyi kaybedicek duruma düşersiniz
günün sonunda eğer farkına vardıysanız, şunu anladığı zaman kendinden utandı;
insanların onu o halde görebileceğinin endişesi,
Allah onu her an izlerken olandan fazlaydı
ve büyük bir Imam, Imam Hasan Albasry (r.h.) şöyle dedi:
"Eğer bir hırsız bir evi soyuyorsa, kapıda tıkırtı duyar ve gidip saklanır, işte o anda
hırsız büyük bir günah işlemekten bir inanmama eylemini işlemeye geçti."
çünkü Allah onu her an izliyordu ve o korkmamıştı. Neden kimi zaman Allah'ı bizi izleyenlerin
en alt derecesi yapıyoruz ? sanki Allah orda değil gibi (haşa),
sanki sadece şöyle söylüyorsun "Şuan beni sadece Allah izliyor, bu çokda kötü birşey değil" (haşa)
Imam Ahmed (r.h.) bir şairden şöyle duydu:
"Korkarım ki Allah bana şöyle diyecek 'Utanmıyormuydun Bana karşı gelirken,
o günahı insanların görüşünden saklarken ancak bana itaatsizliğinden ötürü bahanelerle gelirken"
Öyleyse kendimizi belli ölçülerde tutmak zorundayız,
Allah (s.w.t.) 'ın görüşünde bu utancı hissettiğimiz yerlerde, yalnız olsakda yada insanların önünde olsakda
ve işte o zaman Yaratıcının görüşü bizim için daha değerli hale gelir, yaratılanın görüşünden.
Siz bu videoyu izlerken en az 14 kişi uyuşturucu kullanımından öldü.
"Uyuşturucu sizi cennet gibi maskelenmiş bir cehenneme götürür." - Donald Lynn Frost
Bütün haklar emeği geçen kişi ve kuruluşlara aittir, hepsine teşekkür ederim.