Tip:
Highlight text to annotate it
X
7. Bölüm, Gabrielle Chanel
Bir zamanlar…
Gabrielle Chanel, sanki moda dünyasındaki ilk günüymüş gibi
zaferle geri döndü.
Erkekler tarafından tasarlanan ve kadınları bir kez daha
büstiyerlere, korselere ve uzun eteklere mahkum eden modaya lanet etti.
Matmazel ekibini topladı ve modaevini yeniden açtı.
70 yaşındaydı.
Bir zamanlar… Coco Chanel ilk defilesinin
tarihi olarak uğurlu sayısını seçti.
5 Şubat 1954.
Cambon sokağındaki ünlü merdivenin üst basamaklarında görünmeden oturur
ve tam bir sükunet içinde
mankenlerinin podyumda yürümelerini izlerdi.
Fransız basını tasarımlarıyla
ve yaşıyla alay ederek onu yerden yere vurdu.
Bir zamanlar… Kısa zamanda Amerika Chanel’in stilini keşfetti
ve ona kucak açtı. 19 00:00:46,891 --> 00:00:49,235 Amerika’nın en çok okunan dergisi Life, "71 yaşındaki Gabrielle Chanel
bir stilden daha fazlasını,
bir devrimi beraberinde getirdi!” diye yazar.
Coco Chanel itibarını yeniden kazanır
ve stiliyle dünyayı bir kez daha etkisi altına alır. 24 00:00:58,777 --> 00:00:59,847 Bir zamanlar…
Efsanevi bir Chanel ceket vardı;
askeriyeden esinlenmiş, örgü tüvit,
yama cepli, mücevhere benzer düğmeli astarının içine gizlenmiş
bir zincir sayesinde bedene tam oturan bir ceket.
Bir zamanlar…
Anında bir klasiğe dönüşen Chanel takım her yerdeydi;
büyük şehirlerde ve sinemalardaydı,
Marlene Dietrich, Brigitte Bardot, Romy Schneider,
Grace Kelly, Ingrid Bergman, ve Liz Taylor onu giyiyordu.
Bir zamanlar…
Yorulmadan hayatının işinin peşinden giden, her gün Chanel’in cazibesine
cazibe katan bir moda tasarımcısı vardı. 37 00:01:27,664 --> 00:01:29,358 Ön kısmı siyah olan bej rengi ayakkabı,
kapitone çanta ve zincirli omuz askısı,
ve sonra, bir veda gibi, N°19.
Bir zamanlar… Korkunç bir şekilde yalnız olan Gabrielle Chanel,
sonuna kadar provalarını kendi idare etti.
Yaşlanmış parmaklarıyla kumaşlar üzerinde çalışırken,
makasla son kesimlerini yaptı
ve hayatının işine son iğneleri batırdı. 45 00:01:46,072 --> 00:01:49,351 O çok sevmiş olan kadın, artık sadece işini seviyordu…
Bir zamanlar… 80 yaşını geçmiş olan
Matmazel Chanel, işe gitmek için yolun karşısına geçti.
Ritz’de uyuyor ama atölyelerinin altında ve terzilerine yakın olan,
Cambon sokağındaki dairesinde yaşıyordu.
Ritz’deki kapı görevlisi onun geldiğini haber verdiğinde,
bir çalışan Cambon sokağındaki merdivenlere
onun parfümünü sıkıyordu;Chanel N° 5.
Bir zamanlar…
Ölüm bir Pazar günü geldi; asla çalışmadığı tek günde.
Gabrielle Chanel 10 Ocak 1971’de hayata veda etti.
Kendi mezarını kendi tasarlamıştı.
“Üzerimde taş olmasa,” dedi,
“Arzu ettiğimde, cennete gidip
melekleri giydirmek isterdim”.
Bir zamanlar… Bir kadın bir efsaneye dönüştü.
André Malraux şöyle demişti,
“Bu yüzyıldan Fransa’da üç isim hatırlanacak:
De Gaulle, Picasso ve Chanel”.
Bir zamanlar…
Ebedi dişi, CHANEL Modaevi tarafından sonsuza kadar sürecek şekilde tanımlandı.
Matmazel’in ölümünden neredeyse yarım asır sonra,
CHANEL stili
mirasını geliştirmekten, yeniden şekillendirmekten ve yüceltmekten
asla vazgeçmeyen Karl Lagerfeld’in dehası sayesinde yaşamaya devam etmekte.
Bir zamanlar CHANEL vardı.