Tip:
Highlight text to annotate it
X
Çeviri: Taner Tarlakazan Gözden geçirme: osman oguz ahsen
New York'ta, Robin Hood adı verilen kar amacı
gütmeyen bir kuruluşun geliştirme bölümünün başındayım.
Yoksullukla savaşmadığımda, gönüllü
bir itfaiye biriminde asistan yüzbaşı olarak alevlerle savaşıyorum.
Şu anda şehrimizde,
gönüllüler yüksek yetenekli kariyerli yardımcılar olarak destek sağlar,
yangın alanına müdahele edebilmek
için çok önceden gitmelisiniz.
İlk yangınımı hatırlıyorum.
Olay mahalindeki ikinci gönüllüydüm,
yani olaya dahil olabilmem için yüksek bir şansım vardı.
Ama yinede diğer gönüllüler arasında
yüzbaşının görevinin başında olmasını beklemek
ve görevlerimizin ne olduğunu anlamak üzerine büyük bir mücadele vardı.
Yüzbaşını bulduğumda,
ev sahibi ile oldukça sakin bir düzeyde
bir konuşma yapıyordu,
ev sahibi büyük ihtimalle hayatındaki en kötü gününü geçiriyordu.
Gecenin ortasında,
yağan yağmurun altında ayakta duruyordu,
şemsiyenin altında, pijamaları ile, yalın ayak,
evi alevler içindeyken.
Benden hemen önce olay mahaline intikal eden
diğer gönüllü, hadi onu Lex Luther diye ***ım --
(Kahkahalar)
yüzbaşına benden önce ulaştı
ve içeriye girip ev sahibinin köpeğini
kurtarması istendi.
Köpek!Kıskançlığımdan kalakaldım.
Orada avukat yada para yöneten birisi
ömrünün geri kalanında, insanlara
yanan bir binaya girip
canlı bir yaratığı kurtardığını söyleyecekti,
beni beş saniye ile geçtiği için.
Sırada ben vardım.
Yüzbaşı beni çağırdı.
Dedi ki,''Bezos, eve girmeni istiyorum.
yukarı çıkmanı, alevleri aşmanı,
ve bu kadına bir çift ayakkabı getirmeni istiyorum.''
(Kahkahalar)
Yemin ederim.
Yani, umduğum şey değildi,
ama gittim,
merdivenlerden çıktım, koridorun sonuna gittim,
alevleri büyük ölçüde söndürmüş ''asıl'' itfaiyecileri geçtim,
ve bir çift ayakkabı almak için yatak odasına ulaştım.
Ne düşündüğünüzü biliyorum,
ama ben kahraman değilim.
(Kahkahalar)
Görevimin verdiği yükü merdivenlerden aşağıya indirdim,
düşmanımla tanıştığım yere,
ve ön kapıdaki değerli köpek ile.
Hazinelerimizi ev sahibine götürdük,
doğal olarak,
benden çok daha fazla ilgi çekti.
Birkaç hafta sonra,
bölüm, ev sahibinden bir mektup aldı
cesurca gösterilen efordan dolayı bize teşekkür ediyordu
evini kurtardığımız için.
diğer şeylerin üstünde kibar bir davranışı not etmişti:
birisi ona ayakkabılarını bile getirmişti.
(Kahkahalar)
Robin Hood'daki görevimde de
gönüllü itfaiyeci olarak amatör uğraşımda da,
cömertlik ve kibarlığa devasa
bir ölçekte şahit oldum,
ama aynı zamanda kişisel anlamda erdem
ve cesarete de şahit oldum.
Ve öğrendim biliyor musunuz?
Hepsi önemlidir.
Bu odada büyük ölçüde
bir başarıyı ya yakalamış
ya da yakalamak üzere olan insanlara
bakarken,
bu hatırlatıcıyı size teklif edebilirim:
beklemeyin.
Başkasının hayatında bir değişiklik yapmak
için ilk milyonunuzu kazanmayı beklemeyin.
Eğer verecek birşeyiniz varsa,
şimdi verin.
Aş evinde yemek servis edin, bir parkı temizleyin,
akıl veren bir insan olun.
Her gün bir insanın hayatını kurtarma
şansını yakalayamayabiliriz,
ama her gün bize bir insanı etkileme fırsatı verir.
O zaman harekete geçin; ayakkabıları kurtarın.
Teşekkürler.
(Alkışlar)
Bruno Giussani: Mark,Mark, geri gel.
(Alkışlar)
Mark Bezos: Teşekkürler.