Myths And Misconceptions about Evolution - Alex gendler

Evrim hakkında efsane ve yanlış kanılar. Evrim hakkında konuşalım. Evrimin bazı insanlar için tartışmalı bir konu olduğunu muhtelen duymuşsunuzdur, ama çoğu bilimadamı için değil. Ama o insanlardan biri olmamanıza ve evrime dair hayli iyi bir anlayışa sahip olduğunuzu düşünmenize rağmen büyük olasılıkla hala tamamen doğru olmayan bazı şeylere inanıyorsunuz, örneğin, "Evrim organizmaların çevrelerine uyum sağlamasıdır." Bu daha eski, günümüzde şüpheli, bir evrim teorisiydi. Yaklaşık 60 yıl önce Darwin kitabını yayınlamadan önce, Jean-Baptiste Lamarck varlıkların yaşamları boyunca belirli özellikler geliştirip, sonra o özellikleri yavrularına devreterek evrim geçirdikleri önerisinde bulundu. Örneğin, zürafalar yaşamlarını daha yukardaki dallarda bulunan yapraklara uzanarak geçirdikleri için, yavrularının daha uzun boyunlarla doğacaklarını düşündü. Ama şimdi biliyoruz ki genetik kalıtım böyle işlemiyor. Aslında, bireysel organizmalar hiç evrim geçirmiyorlar. Onun yerine, rastgele genetik mutasyonlar bazı zürafaların daha uzun boyunlarla doğmasına sebep oluyor, ve bu da onlara hayatta kalmak için şanslı olmayanlara göre daha iyi bir şans veriyor, bu da bizi şuraya getiriyor: "güçlü olanın hayatta kalması". Bu da sanki evrimin her zaman en büyük, en güçlü ve en hızlı yaratıkları seçtiği gibi bir anlam çıkarıyor, ki bu gerçekten doğru değil. Birincisi, evrimsel sağlık, sadece mevcut çevrelerine ne kadar uyum sağladıklarıne dair bir mesele. Eğer tüm uzun ağaçlar birdenbire ölürse ve geriye sadece kısa çimler kalırsa, tüm bu uzun boyunlu zürafalar dezavantaja sahip olurlar. İkincisi, evrim hayatta kalma ike gerçekleşmez, çoğalma ile gerçekleşir. Ve dünya, doğumda hayatta kalmak için çok küçük ve uygun olmayan bu nedenle ölmeden önce hızlı bir şekilde bir eş bulmak zorunda olan erkek fener balığı gibi yaratıklarla dolu. Ama en azından, bir organizma çoğalmadan ölürse, evrimsel olarak işe yaramaz olur diyebiliriz, değil mi? Yanlış! Hatırlayın, doğal seleksiyon organizma seviyesinde değil, ama genetik seviyede olur, ve bir organizmada var olan aynı gen ayrıca akrabalarında da var olacaktır. Yani, kardeş ve kuzenlerinin hayatta kalma ve gelecek çoğalmalarına yardım etmek için kendisini feda etmesini sağlayan bir gen sadece kendisini korumakla ilgilenen bir genden daha yaygın hale gelebilir. Genin daha fazla kopyasını, bir sonraki nesle devretmesini sağlayan herşey amacını yerine getirecektir, tabii, 'evrimsel amaç' dışında. Evrim hakkında akılda tutulması en zor şeylerden biri şöyle şeyler söylediğimiz zaman, "Genler kendilerinin daha çok kopyasını yapmak ister," ya da hatta, "doğal seleksiyon," aslında mecaz kullanıyor olduğumuzdur. Bir gen hiçbirşey istemez, ve korumak için hangi genlerin daha iyi olduğunu seçen bir dış mekanizma yok. Bütün olan şey; rastgele genetik mutasyonların, onları taşıyan organizmaların farklı yönlerde davranması ve gelişmesine sebep olmasıdır. Bu yönlerin bazıları, mutasyona uğramış daha fazla kopyanın devredilmesi ile sonuçlanır. İdeal bir forma doğru ilerleyen önceden belirlenmiş bir plan da yoktur. İnsan gözünün optik sinirin retinadan çıktığı yerde kör bir noktaya sahip olması ideal değildir, ama böyle gelişmiştir, basit bir fotoreseptör hücreden başlarayak. Geçmişe bakıldığında, insanların sadece kalori yerine besin ve vitaminleri istemesi çok daha avantajlı bir durum olurdu. Ama bin yıllık dönem boyunca, atalarımızın evrim geçirdikleri esnada, kaloriler nadir bulunurdu, ve daha sonra bu durumun hızlı bir şekilde değişeceğini düşündürecek hiçbirşey yoktu. Yani, evrim körü körüne ilerler, adım- adım ilerler, ve doğada gördüğümüz tüm çeşitliliği yaratır.