Tip:
Highlight text to annotate it
X
Görsel-İşitsel Müdürlüğü / Kültür Bakanlığı / Brezilya, herkesin ülkesi - Federal Yönetim sunar
Bir Lacuna Filmes yapımı - Cinepro ortak yapımı
Geriye Yalnız Dönmek İstemiyorum
Satır başı!
Ne biçim bir şaka!
Bunu daha kaç kere tekrar edeceksiniz?
Hiçbir zaman öğrenemeyeceksiniz, değil mi?
Sakin olun çocuklar! Hadi ama! Şakayı bırakın!
Güzel, kalan zamanda yeni öğrencimizle tanışalım.
Gabriel, kendini tanıtmak ister misin?
Gerekli olduğunu sanmıyorum.
Tabii ki gerekli! Hadi gel, kendini tanıt!
Gabriel! Gabriel! Gabriel! Gabriel!
Merhaba… Ben Gabriel.
Merhaba Gabriel!
São Paulo’ya yeni taşındım.
Ne oldu?
Oğlanlar Gabriel’e kağıt topu fırlattı.
Güzel, zaman geçtikçe birbirinizi daha iyi tanıyacaksınız, tamam mı?
Gabriel, oturabilirsin.
Gidelim mi?
Caddeden yukarıya mı aşağıya doğru mu gideceksin?
Yukarıya.
Bizimle gelmek ister misin?
Tabii ki.
Anahtarı ver, Leo.
Teslim edildi! Hoşça kal.
Hoşça kal Gabriel.
Hoşça kal.
Eh, sana da hoşça kal.
Bu yoldan gitmiyor muydun sen?
Yok, iki blok geride oturuyorum, ama hep Leo’yu evine bırakmaya gelirim.
Öyleyse yarın okulda görüşürüz.
–Hoşça kal. –Hoşça kal.
Sana diyorum, Karina sınav boyunca sana bakıp durdu.
Hem sınıftan da en son o ayrıldı.
Onunla ilgilenmediğimi biliyorsun, değil mi?
E ama sen de kimseden hoşlanmıyorsun.
Ya da en azından bana hiç söylemedin.
Ben senin en iyi arkadaşınım, bu tür şeyleri bilmem lazım!
Sana hoşlandığım çocukları hep söylerim.
Bana birinden bahsetmeyeli bayağı oldu ama.
Yanlış hatırlamıyorsam, Thiago’dan beri…
Bana o kazmadan bahsetme.
Neyse.
Sizinle oturabilir miyim?
Tabii, şuraya geç. Leo, bir kalk.
Okulda yolunu bulabiliyor musun bari?
Kütüphaneyi buldum bile.
Sınavınız iyi miydi?
Sanırım iyiydi.
Ama sınavı iyi geçmeyen Karina’ydı sanırım, ha?
Orada öylece hayal kuruyordu, dikkatini hiç vermedi…
Peki ya senin?
Sanırım benim de. Ama matematiği hep sevmişimdir.
Ah, öyleyse Leo’yu çalıştırabilirsin. Matematiği çok kötü gidiyor.
Kolaysa o denklemleri git de Braille’le çöz!
Hıh, aksi şey.
Ah, küçük bir sınavdı zaten.
İstersen bir dahaki sefere sana yardım edebilirim.
Kabul etmelisin Leo!
Sınavsız iki hafta boyunca Báskara formülüne çalışmayacaksın biliyorum.
Báskara’ymış, peeeeh!
Çıplak ayakla bir karınca yuvasına basmayı mı, yoksa pantolonunun üzerinde gezinen bir hamamböceğini mi tercih ederdin?
Hamamböceğini! Pantalonumu çıkarırdım.
Gabriel, bu kanıt zımbırtısı nasıl bir şey?
Peki bir sivrisineğin ağzına girmesini mi yoksa tüm harçlığını kaybetmeyi mi tercih ederdin?
Leo. Bak şöyle düşün, x’i yok etmek için…
Miyavla kedicik!
Miyav!
Gabriel!
Gi (Giovana), Gabriel nasıl biri?
Nasıl yani?
Yüzü mesela…
Ah, Gabriel?
Kumral… Benim boyumda…
Beyaz tenli…
Kıvırcık saçlı, biliyorsun—
Zayıf, büyük gözleri var, geliyor…
N’aber?
Gidelim mi?
Buralarda bir yerde mi oturuyordun, Gi?
Evet, caddenin aşağısındaki şu sarı evde oturuyorum.
İstersen Leo’yu evine ben götürebilirim.
Ah, bilmiyorum… Bence gerek yok…
Benim için sorun yok, Gi.
Emin misin?
Güzel, çünkü acilen tuvalete yetişmem lazım! Hoşça kalın millet, yarın görüşürüz.
Orada mısın?
Hıhı
O zaman, yürüyebilirsin.
–Hoşça kal. –Hoşça kal.
Arkaik dönem.
Peki çocuklar, bunca zamandır Yunanistan hakkında konuştuğumuza göre—
—sizden bir ödev için ikili gruplara ayrılmanızı istiyorum.
Ama kızlar kendi aralarında, erkekler kendi aralarında eşleşsin.
Erkekler Sparta hakkında, kızlarsa Atina hakkında yazacak. Tamam mı?
Şimdi eşlerinizi seçin lütfen.
Seninle eşleşebilir miyim?
Olur.
Güzel, kütüphaneye gidiyorum.
Larissa ödevi orada yapmak istiyor.
Siz nerede yapacaksınız?
Evde.
İyi çalışmalar o zaman.
Sağol.
Sen hep böyle miydin?
Nasıl yani? Esmer mi? Yoksa kör mü?
Kör.
Evet, doğduğumdan beri.
Peki her şey yolunda mı?
Hep değil. Bazen dünyaya kızıyorum biraz.
Ama herkes kızar, değil mi? O ya da bu nedenden dolayı.
Kör olsam ne yapardım bilmiyorum.
Alışırdın!
Hatta olumlu tarafları bile var. İnsanlar sana daha çok yardım ediyor örneğin.
Yani, Giovana’nın yüzünü hiç görmedim diyorsun.
Hayır, hiç.
Eğlenceli biri. Sanırım seni seviyor.
Tabii ki sevecek, arkadaşım o benim!
Hayır, senden hoşlanıyor demek istiyorum.
Kapa çeneni! Yok öyle bir şey.
Bilmiyorum. Onun sana bakışı, arkadaşlıktan fazlası gibi sanki.
Ah, kes şunu!
Ya sen? Sen ondan hoşlanmıyor musun?
Hayır.
Anladım.
Kalkabilirsin, çöpü ben atarım.
Gördün mü?
Neyi?
Yardımını!
İçeri gel.
Hazırım…
…şimdi, evet.
Burası bayağı sıcak Leo!
Üzerinde sweatshirt var ya.
Ne giydiğimi nereden anladın?
Hımmm, nasıl acaba?
Tamam, çıkardım.
Leo, dişlerimi fırçalamam lazım. Kullanabileceğim bir tuvalet var mı?
Tabii ki. Odadan çıkınca soldan üçüncü kapı.
Soldan üçüncü, değil mi?
Evet.
♫ Seni tanımak istedim… ♫
♫ Ama kabul etmem gerek… ♫
♫ Aşkımız karar verecek ebedi ya da imkansız oluşuna… ♫
♫ Ebediyet acımasız olabilir… ♫
♫ Yürümeye devam ederim irademle… ♫
(Leonardo “irademle” Giovana “özlemle” der)
“İrademle” olacak, Gi!
“Özlemle” değil miydi ya?
Tabii ki hayır!
Gi…
Yakışıklı mıyım?
Ah?!
Sence insanlar yakışıklı olduğumu düşünüyor mudur?
Ah, bence öylesin.
Peki, ya diğer insanlar?
Diğer insanları bilemem, Leo. Gidip onlara sorman lazım.
Hey, gidelim mi?
Gidelim.
Orada mısınız?
Buradayız. Acele edelim, açım.
Yine sweatshirt ha, Gabriel?
Tarih ödevini bitirdiniz mi?
Yok, bugün bitireceğiz.
Tamam, görüşürüz o zaman.
Harften önceki şu iki noktayı görüyor musun Gabriel?
İşte bu bir büyük harf demek.
Şöyle yazıyor: “…iklimin sıcaklığı…”
Elini bana ver.
“Tropik iklimin sıcaklığı değişkenlik göste…”
Oh, burada bir kısa çizgi var— “göste-rir...”
Çok yaşa!
Sen de gör.
Leo, sweatshirtümü evinde unutmuşum.
Bugün dersten sonra gel al.
Ama ders çıkışı direkt diş hekimine gitmem lazım.
Yarın getirebilirim.
Tamam.
Çok yaşa!
Sen de gör.
Gabriel nerede?
Dişçiye gitti.
Gabriel, Gabriel…
N’oldu?
Hiç.
Gi, seninle konuşmam lazım.
Tamam, konuş.
Ama burası yeri değil.
Ooo, bu kadar önemli olan ne ki burada söyleyemiyorsun?
Neyse sonra söylerim.
Söyle işte, meraklandım şimdi!
Yakınlarda biri var mı?
Yok, herkes çoktan gitti bile.
Eee, Leo?
Sanırım Gabriel'e aşık oldum.
Ne dediğimi duydun mu?
Duydum.
Düşünüyordum. Ne diyeceğimi bilemedim…
Peki şimdi?
Nasıl “aşık oldun” yani?
Ah, yani, erkek arkadaş gibi işte.
Eşcinsel erkek arkadaş mı?!
Sanırım öyle.
Leo, annem arıyor! Anneannemin doğum günü bugün ve öğle yemeğini onlarda yemem lazım—
Gi!
—dönüşte evine bir uğrarım. Tatlıya bile kalmam, tamam mı?
Peki.
Giovana! Seninle konuştuktan sonra beni yalnız bırakıp gitmene inanamıyorum!
Tamam biliyorum, duyması basit bir şey değil—
—sana bunu söyledim ve beni öylece bekler halde bıraktın?
Ve eminim tatlıyı da yemişsindir!
Burada saatlerdir düşünüyorum, Gabriel’e aşık olduğumu söylemese miydim diye…
Biliyorsun, o anda kıskançlığa başladın bile.
Şu anki halini ise görmek bile istemiyorum.
Giovana?
Leo, özür dilerim, yemin ederim ki daha erken gelmek istedim—
—ama tüm teyzelerim cümbür cemaat anneannemin evindeydi—
—ve sonu gelmeyen bir doğum günü şarkısı tutturdular ki hiç bitmeyecek sandım!
Sonra da hepsi birlikte beni bir masaya oturtup okulumun nasıl geçtiğini sorup durdular—
–Gi! –Ha, selam!
Buralarda bir yerlerde bir sweatshirt görüyor musun?
Hayır.
Emin misin? Yatağın altında bile mi yok?
Hayır, yatağın altında bile yok.
Leo, seni okulda yalnız başına bıraktığım için özür dilerim. Her şey yolunda mı?
Evet!
Senaryo ve yönetmen Daniel Ribeiro
Yapımcılar Diana Almeida, Daniel Ribeiro
Yapım yönetmeni Diana Almeida
Fotoğraf yönetmeni Pierre de Kerchove
Montaj Christian Chinen
Sanat yönetmeni Olivia Helena Sanches
Kostüm: Kiki Orona Makyaj: Ebony
Oyuncu yönetmenleri Alice Wolfenson, Danilo Gambini
Ses tasarımı: Daniel Turini, Simone Alves Miks: André Tadeu
Çeviri: Kerem