Tip:
Highlight text to annotate it
X
/afk – klavye başında değil
Oyunlarda ya da chatlerde kişinin cevap veremeyeceğini...
...veya savaşamayacağını ve dikkatinin genel anlamda...
... gerçek hayattan uzaklaşmış olduğunu gösterir.
Söyle: /afk
Hazırmıyız?
Evet!
Evet!
Okey, HAYDİ HAYDİ HAYDİ!!!
Silmekmi?
Sana biraz abartılı geleceğini tahmin etmiştim...
Biraz?
Ötenasi tavsiye ediyorsunuz...
sanal anlamda.
Bunu konuşmuştuk bile.
Burada olmanın sebebi anne ve bab- senin belirli alışkanlık’larını değiştirmek istemen.
Doğrumu?
Elbette. Sadece sizin bir...
pisikolojik „Dr. Mengele“ olduğunuzu bilmiyordum.
„Şivenizden“ dolayı.
Bir an için hayatını düşün.
Okuldaki performansını...
aile ilişkilerini...
ve...
cinsel hayatını...
Ne düşünüyorsun? Hayatında ne elde etmek istiyorsun?
Kaçıyormusun?
Ne kadar zaman burada olmayacaksın?
Bir süre sanırım.
Ama...
Neden?!
Zaman-i sorunlar.
Hayatım bu sıralar... çok telaşlı ve haletmem gereken...
çok... şey... var, anlıyormusun?
Ciddimi? Bu’mu sebebin? Kusura bakma ama...
buradaki sorumluluğundan kaçışın Onyxia’yı öldürmekle NE ALAKASI...
olduğunu anlamıyorum.
Bir ejderha en büyük kazanım.
Herhangi biri Siegfried’i hatırlarmıydı sanki...
sade işsizliği alt etmiş olsaydı?
Siegfried asla var olmamışki!
Gördünmü? Ve buna rağmen insanlar onu hatırlıyorlar.
O ejderhayı öldüreceğim. Ve herşeyi tek başıma yapacağım.
Iyi, cehenneme kadar yolun var.
Fakat şunu anladğında sakın geri gelme:
Sen Siegfried DEĞİLSİN.
Beni dinlemiyorsun, değilmi?
Ehm, evet. Mükemmel.
Dinle...
Enfes ekipmana ihtiyacim var...
„Titanium Razorplate“’i ve „Relentless Gladiators Greatsword“’ü düşündüm.
Tabiki, sorun değil!
„Kişisel sorunlarınıda“ göz önüne alırsak...
iki ay’a kadar herşeyi başarmış olacaksın!
Oh. Peki.
Diyelimki iki gün içinde ne elde edebiliriz?
Sonra Ödipustan bahsediyor ve *** gerileşmesinden...
ve kendisine gaddar annesini hatırlattığımdan...
bende kendime soruyorum: „Ben bu tip’le neden çıkıyorum?“
Daha çok zamana ihtiyacım var!
Pardon?
Bırakmak için. Yani...
daha yavaş bir gidişat olması...
gerekmiyormu?
Peki, neden olmasın!
Deneyebiliriz.
Yavaş gidişat, tabii.
Öylemi yapılıyor gerçekten...
bağımlılarla?
Sence sen bağımlımısın?
Naaber, „Siegfried projesi“ nasıl gidiyor?
Ehm. Pek emin değilim.
Bak, online-oyunlarda tek iki imkan var...
ZAMANIN olmadığı için, SKİLL’erini ilerletmen gerek.
Evet, vur şuna!
Evet, iç içeceği!
Tebrikler!
Antremanın bundan böyle sona erdi!
Ne?!
Hey, ben kahrolası bir ejderhayı öldürmek istiyorum!
Madencilik bunda nasıl işime yarayacak?
Ağaçlara vurmak ne işime yarayacak?
Bir kayanın üstünde meditasyon yapmak bunda benim nasıl işime yarayacak???
Sakin ol! Evet, anlamsızdı, fakat...
çok süper görünüyordu!
Hem sen neden bu kadar ciddi duruyorsun?
Valiyum al bence biraz.
Neden hiç birşey eskisi gibi değil, ne kadar eğleniyorduk...
Hatırlıyormusun, sana selam vermediği için alçak herifin cesedini nasıl muhasara etmiştin...
HOOOOOOOOOOOOOOOORDE!
STRIKE! Paladin-suratına!
Patron kimmiş? Patron kimmiş?
Beğendinmi? Beğendinmi?
Benim patron!!!
Paladin-suratına!
Hepsi bu demek.
Daha güçlü olmak için küçük canavarlar öldürüyorsun...
hazineler ve silahlar elde edebilmen için, ki daha büyük canavarlar öldürüp...
daha büyük hazineler elde etmek için. Ve kendine...
„Froggle“, „Nerdmeister“ isimler veriyorsun ve hepsi bu, öylemi?
Evet, bir müddet ara versem?
Hiç ara vermeyi denedinmi?
Siz beni sevmiyorsunuz, değilmi?
Siz benden nefret ediyorsunuz! İşte bu!
Siz bir online-oyunları-ırkçısınız!
Şakamı yapıyorsun? Online-bağımlılığı yeni ADHD!
İsterik anneler ve babalar benim ceplerimi dolduruyorlar, mükemmel!
Çok açık sözlüyüm...
Bak. Ben bir çok bağımlı gördüm...
Seks, esrar, ... kliniksel şeyler.
16 kişiliğe bölünmüş insanlar gördüm. Ve...
bunların bir kaçı birbirleriyle mahkemelikti.
Gerçektenmi?
Hayır. Demek istediğim: gerçek sorunları olan insanlar var. Bu nedenle...
Zırlamayı bırak ve kendini toparla!
Noobody’ye:
Hayatımı sanal canavarlar...
öldürmekle...
gecirmek istemiyorum.
Bu kliniksel...
Biz bile!
Ne bir ses, ne bir yüz...
Gerçek düşüncelerini bile bilmiyorum!
Afk’mısın?
Ohh. Sidikşişesi boşaldı.
Haha, başaramadı!
Planı uygulamanın peşini bırakıyorum.
Ne? Neden?
Sanırım ben bir Siegfried değilim.
Gerçek değil, hayali değil, sanal değil! Her neyse.
Bırak bu saçmalıkları! Kendini şu gerçek-hayat-depresyonlarına kaptırma!
Sana burada ihtiyacımız var!
Şahane bir Tanksın sen! Herkesten iyi sen agresif çekiyorsun...
grubun ayakta durmasını sen sağlıyorsun!
Senin yerini doldurmak kolay olmayacak.
Oğlunun yaşı tutmuyormu?
Yaa, konuşmaya başlamış. Duyduğum kadarıyla...
yani buradaki çoğu oyunculardan üstündür herhalde.
Son zamanda sık görmüyormusun?
Hayır. Ara verdi ilişkimize.
Belki böyle daha iyidir.
Belkide değil.
Ne bileyim.
Hala birşey görmuyormusun?
+5 ümitsizliğe kapılıyorsun!
Depresyon 50 zarar açıyor...
Düzeyin alçalıyor, direnmek istiyorsun, fakat...
internetbağlantısı kesiliyor!
Bu benim için kolay değil.
Sen ve ben ayrı dünyalardan geliyoruz.
Fakat bu dünyalar arasına bir köprü kurmak benim mesleğim.
Sanırım başaramadım...
Bu köprüyü nasıl kuracağımı bilmiyorum.
Biliyormusunuz...
Oynadığımda sırf...
sizin gördüğünüz değil orada olan, sırf...
renkli bir ekranın karşısında oturan ben değilim.
Hayal gücüm beni o ekranın ardına bir dünyaya taşıyor.
Hissetmek ve olmayan şeyler yaşamak...
Tıpkı...
aşkacısı gibi...
yada heyecan gibi.
İnsan-i duygular.
Ne kadar basitti...
O kadar büyük bir hiçsinki.
Arkadaşların yok, geleceğin yok, kızlarla muhabbetin yok...
bütün öfkeni içine atıyorsun -
Savaş oyunları oynamıyorsun. Yada?
Afk’mısın? �