Tip:
Highlight text to annotate it
X
Bu eşyaları takıntı haline getirmiş bir dünyanın hikayesi.
Bu krizdeki bir sistemin hikayesi.
Gezegeni kirletiyoruz,
birbirimizi kirletiyoruz,
ve eğlenmiyoruz bile.
İyi tarafı, sistemi anlamaya başladığımızda,
el atacak birçok yer görüyoruz ve bu problemlere çözüm getirmeye başlıyoruz.
[müzik]
Bazen eşyalara gerçekten çok ihtiyacımız olduğunu hissetmemiz,
daha az eşya kullanmayı denemekteki sorunlardan biri.
Ya, diyelim ki, Cleveland gibi bir şehirde yaşayıp bir bardak su isteseydiniz?
Şansınızı deneyip musluktan mı içerdiniz?
Ya da balta girmemiş yağmur ormanlardan gelen bir şişe suya mı uzanırdınız?
Fiji'dekilerden mesela?
Fiji(bir su markası) bu sorunun cevabının açık olduğunu düşünüyordu.
Bu yüzden, bununla alakalı bir reklam kampanyası hazırladılar.
Reklamcılık tarihinde
yapılmış en aptalca hamlelerden biri olmuş oldu.
Cleveland şehri, Fiji'nin esprisinin
bir parçası olmak istemedi.
Bu yüzden bazı testler yaptılar ve tahmin edin ne oldu?
Bu testler Fiji suyunun musluk suyundan daha düşük kalitede olduğunu gösterdi.
Fiji suyu Cleveland'ın musluk suyuna karşı tat testini kaybetti.
ve binlerce kat daha pahalı.
Şişelenmiş suyu musluk suyuna karşı test ettiğinizde
olan her daim budur.
Daha mı temiz?
Bazen, bazen değil:
Birçok açıdan, şişelenmiş su musluk suyuna göre
daha az kontrol edilmiştir.
Daha mı lezzetli?
Ülke çapındaki lezzet testlerinde insanlar ısrarla
musluk suyunu şişelenmiş suya tercih ediyor.
Bu su şirketleri yaptıklarının tüketici talebini karşılamaktan ibaret olduğunu söylüyorlar-
Ama kim daha az güvenli,
daha az lezzetli, çok daha pahalı bir ürünü talep eder?,
hele mutfağınızdan neredeyse bedavaya alabileceğiniz bir şeyi?
Şişelenmiş su musluk suyundan 2000 kat daha pahalıdır.
Başka bir şeye fiyatının 2000 katını ödediğinizi düşünebiliyor musunuz?
10,000 dolarlık bir sandviçe ne dersiniz?
Yine de Amerika'da insanlar
her hafta yarım milyardan şişeden fazla hazır su alıyor.
Bu dünyanın çevresini 5 kereden fazla dolaşmak için yeterli.
Bu nasıl oldu?
Bu materyal ekonomisinin nasıl çalıştığına kadar gider
ve temel öğelerinden biri, yaratılmış taleptir.
Eğer şirketler büyümeye devam etmek istiyorlarsa,
daha da çok şey satmaya devam etmek zorundadırlar.
1970'lerde büyük meşrubat firmaları
Büyüme konusundaki beklentileri sabitlenmeye başladığında
endişelendiler.
Bir insanın içebileceği soda miktarı bellidir.
Ayrıca insanların sodanın o kadar da sağlıklı olmadığını farketmesi
ve geri dönüp musluk suyu içmeleri
çok sürmeyecek.
Şirketler diğer büyük fikri
çoğu kişinin maymun iştahlı birine güler gibi güldüğü
saçma bir tasarımcı ürününde buldular.
"Su bedava," dedi insanlar,
"bundan sonra bize ne satacaklar, hava mı?"
İnsanları böyle yan ürünler almaya nasıl ikna ediyorsunuz?
Basit: Talep yaratıyorsunuz.
Bunu nasıl yapıyorsunuz?
Şişelenmiş su satan bir şirketi
yönettiğinizi düşünün.
İnsanlar zor kazandıkları paralarını sizin gereksiz ürününüzü
almak için sıraya dizilmediklerinden, ona sahip olmadıklarında
korkmalarını ve kendilerini güvensiz hissetmelerini sağlıyorsunuz.
Hazır su sanayinin yaptığı tam olarak budur.
İlk pazarlama taktiklerinden biri
Fiji'nin Cleveland reklamlarındaki gibi,
insanları musluk suyu hakkında korkutmaktı.
"Bitirdiğimizde", dedi üst düzey yöneticilerden biri,
"musluk suyu duşa ve bulaşık yıkamaya ayrılacak"
Sonra, ürününüzün arkasındaki gerçeği
tamamen hayal ürünü imajının ardına saklayacaksınız.
Şişelenmiş suyun bizi dağların, nehirlerin, saf doğanın resimleriyle
nasıl baştan çıkarmaya çalıştığını fark ettiniz mi hiç?00:03:30.125,00:03:33.39 Fakat, tahmin edin Amerika’daki bütün şişelenmiş suyun üçte biri
aslında nereden geliyor?
Musluktan!
Pepsi'nin Aquafina'sı ve Coke'un Dasani'si
gerçekten filtrelenmiş musluk suyu kullanan birçok markadan ikisi.
Fakat el değmemiş doğa yalanı daha da derine gidiyor.
Yeni çıkan tam sayfa reklamında, Nestlé dedi ki:
"Şişelenmiş su dünyadaki en çevreci
tüketici ürünüdür."
Ne?!
Çevreyi ürünün döngüsü ile kirletiyorlar.
Bu nasıl çevrecilik?
Burada problemler petrolden su şişesi yapılan yerlerde
topraktan çıkarım ve üretimle başlıyor.
Her yıl, Amerika'da plastik şişe yapımında
bir milyon arabanın benzinini dolduracak kadar
petrol ve enerji kullanılıyor.
Şişenin yapımında harcanan bütün enerji
ve onu dünyaya ihraç ederken harcadığımız daha da fazlası
suyu 2 dakikada içmemiz için mi?
Bu bizi döngünün diğer ucundaki büyük probleme getiriyor- Atıkların giderilmesi.
İşimiz bittiğinde bu şişelere ne oluyor?
Yüzde sekseni binlerce yıl duracakları çöplükleri,
ya da yakılarak kimyasal kirlilik yaratacakları
çöp fırınlarını 00:04:37.375, 00:04:38.67 boyluyorlar.
Kalanı geri dönüşüm için toplanıyor.
Geri dönüşüm kutusuna attığım plastik şişelerin
nereye gittiklerini merak ediyordum.
Gemiler dolusu şişenin
Hindistan’a yollandığını öğrendim.
Ben de oraya gittim.
Madras'ın dışında bir tepede arabayla ilerlerken
Kaliforniya'dan gelen plastik şişelerin oluşturduğu
plastik dağ ile karşı karşıya gelişimi unutmayacağım.
Gerçek geri dönüşüm bu şişeleri
şişelere geri dönüştürürdü.
Ama orada olan şey bu değildi.
Onun yerine bu şişelerin,
onları daha düşük kalite ve
hemen atılacak tarzda ürünlere dönüştürülmesi kararlaştırılıyor.
Bunun uygulanamayacağı kısımlar;
Hindistan’a kadar sadece başkasının arka bahçesine bırakılsın diye
öylece atılmıştı.
Eğer şişelenmiş su fabrikaları dağları
kendi isimleri altında kullanmak isterlerse
bu plastik atık dağlarından birini göstermek
daha doğru olur.
Bizi korkutmaları, baştan çıkarmaları, yanlış yönlendirmeleri...
bütün bu stratejiler yaratılmış talebin ana kısmını oluşturuyor.
Bütün bu talebi bir yarattıklarında,
yeni bir birkaç milyar dolarlık pazar yaratmış oluyorlar,
bunu da rakipleri eledik şeklinde savunuyorlar.
Ama bu durumda
bu yarış, bizim temel insan hakkımız:
güvenli, temiz içme suyu.
Pepsi'nin yönetim kurulu başkanı yardımcısı, alenen
"En büyük düşmanımız musluk suyu!" dedi. 00:05:52.34,00:05:54.71 Bizim, onun kirli olduğunu ve
şişelenmiş suyun en iyi alternatifimiz olduğunu düşünmemizi istiyorlar.
Çoğu yerde su, mesela plastik şişe fabrikaları gibi
çevreyi kirleten fabrikalar sağ olsun
kirli.
Ve bu işle uğraşanların hepsi
bizi onların ürününün insafına bırakan
pahalı bir çözüm önermekten ötürü çok memnunlar.
Musluğu geri alma zamanı.
şişelenmiş su almamak ya da içmemek için
kendine söz vermeyle başlıyor.
Evet, tekrar kullanılabilir bir şişe almak biraz ileri görüşlülük gerektiriyor.
fakat, bunu halledebileceğimizi düşünüyorum.
Sonra, bir sonraki adımı atın --
gerçek çözümler için çalışan bir harekete katılın.
Herkes için temiz musluk suyu için yatırım talep etmek gibi.
Amerika’da, musluk suyuna, biraz da insanlar içme suyunun
sadece şişeden geldiğini düşündükleri için
24 milyar dolar eksik kaynak sağlanıyor!
Dünyada,şu an bir milyar insanın
temiz suya ulaşma imkanı yok.
Yine de dünyanın her tarafındaki şehirler attığımız plastik şişelerle mücadele etmek 00:06:51.29için milyon dolarlar harcıyor.
Bu parayı su tesisatımızı geliştirmek için harcasaydık
ya da daha iyisi, doğrudan kirliliği önlemeyle başlasaydık ne olurdu?
Bu problemi çözmek için yapabileceğimiz daha birçok şey var.
Resmi görevlilerle çeşmeleri geri getirmeleri için görüşün.
Şişelenmiş su alımını okulunuz, şirketiniz ya da bütün bir şehir tarafından alınmasını
engellemek için çalışın.
Bu milyonlarca insanın,
uyanması ve ceplerimizi,
sağlığımızı ve
gezegenimizi korumak için büyük bir fırsat.
İyi haber şu ki, bu çoktan başladı.
Bugün yeniden doldurulabilir güvenli su şişeleri piyasası gelişirken,
şişelenmiş su satışları düşmeye başladı. Yaşasın!
Restoranlar gururlu bir şekilde "musluk" suyu servis ediyorlar
ve insanlar, diğer türlü şişelenmiş suya harcayacakları 00:07:29.125,00:07:30.83 yüzlerce veya binlerce doları
cebe atmayı tercih ediyor.
Şişelenmiş su taşımak hamileyken sigara içmek kadar
uygunsuz olma yolunda.
Artık daha iyi biliyoruz.
Şişelenmiş su sanayisi endişeleniyor
çünkü oyun biti.
Onların yaratılmış taleplerine
artık kanmıyoruz.
Kendi taleplerimizi kendimiz seçeceğiz, çok teşekkürler.
ve biz herkes için daha temiz ve güvenilir su talep ediyoruz.